Heer, laat ons zijn


Heer, laat ons zijn,
dat briesje in de morgen ,
waarin de wereld ontwaakt,
ontneemt de dagelijkse zorgen,
dat de mens gelukkig maakt.
Heer, laat ons zijn.

Heer, laat ons zijn,
die kleine zonnestraal,
die de nacht verdrijft,
een vreugd voor allemaal,
die in Uw gunst verblijft.
Heer, laat ons zijn.

Heer, laat ons zijn.
Een brede gulle lach,
in de wereld een verblijden,
wat Uw Liefde brengen mag
en het verdriet doet mijden.
Heer, laat ons zijn.

Heer, laat ons zijn,
stofjes voor Uw Aangezicht,
nietig, en klein,
door Uw Grootheid belicht,
als sterretjes, zo rein.
Heer, laat ons zijn.

Heer, laat ons zijn,
het zout der aarde,
dat U de vreugde schenkt,
in kleine stukjes waarde,
die U gedenkt.
Heer, laat ons zijn.

Heer, laat ons zijn,
het groen van het gras,
de bloemen in de weide,
zoals in ‘t paradijs eens was,
waar alles zich in U verblijde.
Heer, laat ons zijn.

Heer, laat ons zijn,
die bloemen in Uw Huis,
die voor U bloeien,
rood,‘t bloed van ‘t kruis,
door Uw wijsheid groeien.
Heer, laat ons zijn.

Heer laat ons zijn,
dat kleine stukje leven,
dat heel Uw Macht erkent,
en U de lof wil geven,
in Uw Almacht bekend.
Heer, laat ons zijn.

Heer, laat ons zijn,
die kleine mens,
die U genade biedt,
die handelt naar Uw wens,
die Gij met blijdschap ziet.
Heer, laat ons zijn.

Heer, laat ons zijn,
het water uit Uw bron,
bevloeiend, allerwegen,
waardoor ‘t leven begon,
de aarde ten zegen.
Heer, laat ons zijn.

Heer, laat ons zijn,
het brandend vuur,
van heilige overtuiging,
dat in ons laatste uur,
Uw Heil ons vooruit ging.
Heer, laat ons zijn.

O Heer, laat ons – eens – zijn,
in Uw Rijk, Uw trouwe onderdanen
U dienend, in eeuwigheid,
waar eeuwig drogen onze tranen,
in vrede en dankbaarheid.
O Heer, laat ons – ééns – zijn !

Amen.

Maskerade


Het masker dat we dragen verbergt ‘t ware zijn
Maskeert de leugen en ellende en verdriet
De angst en pijn daarachter ziet de wereld niet
En houden we ons groot we zijn toch maar zo klein

Geen mens mag van onze zorg en lijden weten
Een ieder is koning op eigen terrein en huis
Draagt onder mantel van weelde zijn eigen kruis
En zou liefst elke avond de dag vergeten

Maar speel telkens weer de clown en draag je masker
De wereld kent immers al verdriet genoeg
Verschuil je achter vrolijk lachend raster

Speel de clown die ieder leed in stilte verdroeg
In de spiegel zie je eens je echte gezicht
Hoe jij dat ervaart is enkel ‘t ware gewicht.

Parafrase


In vele golven gaan mijn gedachten
door zeeën van verloren tijd
waarin zowel goede als verkeerde ideeën
leegtes vulden die wijds verhulden
wat verwachtingen brachten.

Mijn woorden komen tekort
om alle gedachten te vertolken
door zeeën meegevoerd zowel goede
als verkeerde ideeën uit verloren tijd
door verval ingesnoerd
niet terug te verwachten.

En vele tijden bereiden zich voor
op nieuwe gedachten en ideeën
zowel goede als verkeerde
zoekend naar vertolking
door evenveel woorden

Die liefde, vrede en geluk
niet zullen verstoren.