Mijn tranen vloeien tussen bloemen
Op schone velden van vree
Terwijl liederen klinken in bomen
Vervalt de aarde in wee
Hier ver vandaan slaan granaten
Huizenblokken in puin
Waar mensen zonder rede elkaar haten
Ik bid; Waarom kan de vrede niet bestaan
Zijn mensen uit op bezit en macht
Horen niet de heerlijke vogelzangen
Maken van de dag een nacht
Genieten niet van de schone schepping
Maar bedreigen elkaar met moord en dood
Het enige wat wij nog kunnen doen
Is bidden; “Heer red ons uit de nood.”