Verlangen als Hooglied


Het zachte licht gaat schuil in donker
één voor één sieren sterren de hemelboog
stralend met hun helder geflonker
in ’t zilveren schijnsel der maan
klinkt fluisterzacht door kruinen der bomen
als in engelenkoor jouw naam

velden kleden zich in blinkende sluier
als een bruid die op haar minnaar wacht
komend over de stroom der liefde
gedreven door verlangen en hoop
dat haar geliefde haar met blijdschap verwacht
tot in een eeuwig durende huwelijksnacht.

Schrijverslot


Ergens op een rustige plek
zal mijn naam geschreven staan
gebeiteld in koude steen
waarschijnlijk niet ver hier vandaan

ergens in schaduw der bomen
in een keurige rechte rij
velen zullen daar langskomen
maar ik ben er niet bij

wie weet zal men nog zeggen;
Kijk die man schreef menig gedicht.
En daarna weer verder lopen.
Ach, ik deed niet meer dan mijn plicht.

Wie zal de woorden nog herinneren
die ik schreef tot eer van God
waarschijnlijk zal men ze vergeten
maar dat is mijn schrijverslot.

Vanuit mijn hart


Ik wil liefde en vrede overdragen
aan alle mensen jong of oud
aan hen die er ook om vragen
of misschien laat het hen koud.

Ik wil met ieder vanuit mijn hart delen
intense warmte liefde en geluk
al het mooie genieten met velen
in een vredige wereld vrij van druk.

Niet alleen als Kerstgedachten
maar ook elk komend jaar
ook in warme korte zomernachten
moeten wij steun zijn voor elkaar.

Niet alléén in Bethlehems stal
is Jezus in de liefde geboren
die eens de wereld redden zal
overal waar men Zijn stem wil horen.

Liefde 2


Lang heb ik gezocht naar dat ene woord
Naar die regel of zin die het omvat
Zo weinig wordt het nog gehoord,
“Ik heb jouw altijd LIEF gehad”

Dat woord, het wordt zo weinig nog gevoeld,
De diepte die het in zich heeft
Waarmee ook werkelijk wordt bedoelt
Dat iemand zijn hart jouw geeft.

De eeuwige LIEFDE die ik altijd heb gezocht
Wordt toch gegeven in zo’n eenvoudig woord
De naam aan Wie ik mijn leven heb verkocht
Het is Gods naam, aan Wie ik altijd heb behoord

Vergevende zomerzon


Uw warmte brengt ons leven
in gaven van liefde en overvloed
wat U ons aan voedsel wilt geven
vanuit Uw schepping wordt gevoed

Uw warmte brengt ons rust en vree
door schoonheid en bloemenpracht
neemt U ons hier op aarde mee
naar wat ons in Uw Paradijs wacht

aardse kou wordt door U verdreven
Uw zomerse zon verwarmd ons hart
als zekerheid dat U wilt vergeven
alle zonde die ons hier zo verwart.

Verlangen als Hooglied

Het zachte licht gaat schuil in donker
één voor één sieren sterren de hemelboog
stralend met hun helder geflonker
in ’t zilveren schijnsel der maan
klinkt fluisterzacht door kruinen der bomen
als in engelenkoor jouw naam

velden kleden zich in blinkende sluier
als een bruid die op haar minnaar wacht
komend over de stroom der liefde
gedreven door verlangen en hoop
dat zijn geliefde hem met blijdschap verwacht
tot in een eeuwig durende huwelijksnacht.

Bewaarder van het hemelsparadijs


Wie kent niet de schepping
zijn leven en wonderschone natuur
waar steeds in paradijselijke sferen
Zijn lof klinkt van uur tot uur

wie zou niet weten wie alles in liefde
en genade iedere dag Zijn aarde
omringt met tederheid en zorg
in Zijn trouwe hoede en bewaarde

een Naam zo groot onmetelijk wijs
door geen mens ooit aanschouwt
bewaart voor ons het hemelsparadijs
met ons geloof waarop Hij bouwt

de Schepper van het ganse heelal
zo is Hij uit Zijn eigen geest geboren
die elk schepsel tot zich nemen zal
Die Hem roemt in elk ochtendgloren.

De boom in mijn tuin


In mijn tuin staat een hoge boom diep geworteld in de grond
Reikt hij met zijn kruin tot bijna aan de hemelboog
Een veilige rustplaats waar menig vogel een rustplaats vond
Van eind en verre valt hij in het oog

Gekoesterd door zon, warmte en regen
Zo is hij in de loop der jaren als een monument gegroeid
Was niet alleen het goede hem ten zegen
Maar ook de verkeerde enten werden van tijd tot tijd gesnoeid

Nu staat hij daar reikend naar de hemelboog
En zingen nog steeds de vogels in zijn kruin
Valt dan op oudere leeftijd niet meer zo in ’t oog
Maar is nog steeds het pronkstuk in mijn tuin.