Hoe ver van huis en haard heb ik vertier gezocht
Maar vond zonder jou schraal chagrijn en eenzaamheid
Door dwaze koppigheid voel ik mij nu bekocht
En geef voor een blik van jouw, ziel en zaligheid
Waar is nu mijn waan dat ik geluk zou vinden
In deze verre streken ver bij jou vandaan
Nu toef ik hier zonder kennissen zonder vrinden
Een armoedig, eenzaam en miezerig bestaan
Wat moet ik aan zonder jou mijn schone muze
Ik smeek je kom naar hier en haal mij uit het dal
Breng mij akkoorden voor een nieuwe etude
En leidt mij naar zalen met een feestelijk bal
Laat ons daar dan samen onze vriendschap vieren
Bij muziek van violen, harpen en lieren.
Categorie: liefde
Ik kom teug
Laat me gaan
ik kom terug.
Maak je geen zorgen
ik blijf niet weg.
Ik ga voor even
maar kom terug
terug bij jou.
Blijf op mij wachten.
Als ik terug ben bij jou
schijnt weer de zon
en lopen wij samen
over de paden in het park.
Laat me nu gaan
ik kom terug.
Maak je geen zorgen
ik ga maar voor even.
Vreugde
Laten we dansen
Vrolijk zijn
Het leven vieren
Laat ons genieten
Zolang het kan
Er valt zoveel te treuren
We maken zoveel stuk
Maar zolang jij er bent
Zullen we samen dansen
En vieren
Het vrolijk levensfeest
Met bloemen en slingers
Ons leven sieren
Nostalgisch gestemd
Wat was het
Dat ik jou niet kon weerstaan
Waren het je donkere ogen
Of was het je ravenzwarte haar
Waren het je woorden zo bewogen
Of je charmante lieve gebaar
Was het je elegante manier van lopen
Je lach nooit van je gezicht
Ik wilde wel de hele wereld voor je kopen
Maar ik had geen geld
Dus schreef ik voor jou enkel dit gedicht
Ik weet niet wat het is
Maar nog steeds kan ik je niet weerstaan
Het is die glans van je ogen
Die eerste ontmoeting denk ik steeds nog aan
Het liefst zou ik je op een sokkel verhogen
En voor altijd zullen wij samen verder gaan
Een nacht of duizend
Beschenen door zacht maanlicht
Zou ik willen lopen door lommerrijke lanen
Voor inspiratie tot een liefdesgedicht
Verheugd mij in de zevende hemel wanen
Te snel zou zo’n nacht verbleken
Te snel zou de maan ter ruste gaan
Ook was de twinkeling der sterren geweken
En het lommerrijke licht vergaan
En met sprankelend weerschijn in beken
Als een spiegel uit “Duizend en één nacht”
Is nu ook de romantiek verkeken
Toch zingt nog de nachtegaal zacht
Woorden herinneren
Woorden die ik droomde
De mooie herinneringen aan jou
In liederen en schone teksten
Het ritme, metrum en menig metafoor
Zoals de muzen zongen
Een streling voor het gehoor
Als handen die strelen het lichaam
Beroerend de mond als een zoen
Verwarmend het hart omarmend de ziel
Denken aan herkenning van jouw ogen
Nog horen je lieve woorden van toen
Veranderende tijd
Ruime zeeën van komende etmalen
Die geluiden van onze ziel versmelten
En hoorbaar tot hartstocht en liefde smelten
En eendrachtelijk ons geluk verhalen
Laat dan in het zonlicht de tijd ontmoeten
In een turbulent gebeurtenis verdwalen
En in woorden van deze tijd vertalen
Thans dat nieuwe tijden elkaar begroeten
Nachtelijk duister wordt verwijderd tot licht
Toont ons een schone oase van kleuren
En klanken komen tot ons als een gedicht
Harten worden bewerkt tot open deuren
Wijl men armen in warmte om schouders slaat
Droevige zielen niet in de koude laat
Onvergetelijke herinneringen
Niet zomaar vergeet je de dagen
De dagen uit een gelukkige jeugd
Waarin we leefden zonder vragen
Lachten en dansten vol vreugd
Genoten luierend in de warme zon
Vrijden in donkere nachten tot rijzen der zon
Als verdwaasde lampreien stoeien in de wei
Zorgen kwamen slechts morgen
Maar vandaag was alles vrolijk en blij
De toekomst was ver en overmorgen
Ver was de horizon onbelemmerd ons zicht
Ons hele leven een liefdes gedicht
Nooit zal ik die dagen vergeten
Maar het leven gaat steeds weer door
Voor je het weet ben je versleten
En komt je weg op een ander spoor
Dan praten we over vroegere tijden
Zonder pieken en dalen te mijden
Lente
Het is het voorjaar dat ik zie
In een fontein van bloemenkleuren
Jonge dieren vol energie
In velden vol bont gebeuren
Het is lente wat ik hoor
Vanuit de struiken en de bomen
Kieviet en grutto buitelen het luchtruim door
De ooievaar staat op één poot te dromen
Het is de lente in mijn bloed
Met een zachte drang tot zangen
In een toenemende zonnegloed
Blijft mijn hart naar jou verlangen
Liefdesstemming
Hoe zijn de dagen ooit geboren
Dagen dat ik jou ontberen moest
Wat kon in die tijd mij bekoren
Heeft toch mijn leven niet verwoest
Wat heeft mij nog de kracht gegeven
De zon te zien op triest grauwe dag
De blik vooruit het hoofd geheven
Toekomst verwachten met blijde lach
Overtuigd dat je weer zou komen
De wolken zullen wel verdwijnen
Een lentebries weer door de bomen
Ach lief, laat mij niet langer wachten
Dagen zijn zonnig, somber de nachten
Jantje van Lijden
Al mijn gedachten zijn bij jou
en ik wil er geen één missen
wat zal ik beginnen zonder je trouw
niks…, of ik moet me sterk vergissen.
Dagstemmingen
Al is de morgen nu weer verrezen
En de hemel eentonig kleurloos grauw
Nergens een wolkje in ‘t hemelsblauw
Ach niet elke dag kan stralend wezen
Ook vandaag zal de zon nog wel schijnen
En kleuren het schitterend bladerdak
Met geel en bruin en rood als glanzend lak
In deze maand van druiven en wijnen
Ik zag ook jou vanmorgen weer ontwaken
Nou geen beeld van glanzende zonneschijn
Je was te druk met zo vele zaken
Straks slaat je stemming om als een rookgordijn
Samen maken we de dag dan een feest
Tenminste, dat hoop ik, ook als jij dit leest.
Liefde-nectar
Als je gedachten konden vliegen
vliegen als een vlinder
naar ’t hart van iedere bloem
drinken van de zoete nectar
leven van schoonheid
liefde geven in vele kleuren
als mijn hart kon spreken
spreken met een warme stem
zingen over schoonheid van bloemen
met woorden als nectar zo zoet
dan zou je aan mijn lippen hangen
drinken van mijn liefde.
Stil begrip
Zijn het die enkele woorden
Die beklemmen mijn hart
Woorden die ik niet uit kan spreken
Maar enkel bedoeld zijn voor jou
Woorden die jij in mijn ogen kunt lezen
Die de stilte tussen ons zo tekenen.
Echo van jouw lach
Vanuit de verte
Klinkt de echo
Van jouw lach
Jouw lach die mij streelt
Als een lentebries
Terwijl wij rusten onder het tere lover
Bijna schaamteloos
Adem jij aan mijn borst
En wij drinken dauwdruppels
Van de twijgen
Heffen het glas vol wijn der liefde
En terwijl jij lacht
Hoor ik vanuit de verte
De heldere echo
Die blijft hangen in het dal