Categorie: lof & eer

Laat mij zitten aan Uw voeten
gretig naar Uw woorden luisteren
met zang te mogen begroeten
daden die Uw woorden opluisteren.

Laat mij U volgen waar U gaat
ook al zijn Uw wegen zwaar
toch vind ik daarbij enkel baat
en behoed U mij voor gevaar.

En laat mij ook zingen uit pure dank
voor al Uw gulle en goede gaven
instrumenten luiden met schone klank
mijn ziel met nieuwe rust weer laven.

Laat mij dansen steeds U ter eer
in vrolijke kring of in reien
dat ik dat dan telkens weer
mag doen tot lof en Uw verblijden.

Iedere morgen als de zon weer rijst
en de vogelzang wordt gehoord
hun nieuwe lied ons de weg weer wijst
in een wonderschoon en zuiver akkoord
wil ik ter Uwer ere zingen en dansen
met heel U schepping loven in een lied
U danken voor alle nieuwe kansen
die U ook deze dag weer biedt.

Geef mij dan o Heer de blijde klanken
waarmee ik U steeds vereren kan
hoor mij voor Uw wonderen danken
die ons vertellen van Uw grote wereldplan
dan zie ik dat Uw schepping nog steeds leeft
en dans ik rond door Uw gaven verblijd
genietend van alle liefde die U geeft
ben ik als Uw kind tot Uw lof bereid.

Deze mooie dag wil ik beginnen
met dankgebed en uiting van lof
niet enkel met tal van schone zinnen
of door mij slechts te buigen in het stof
maar ook eren in vele dankgezangen
Uw goedheid en grote liefde Heer
waarin wij deze nieuwe dag ontvangen
U in Uw schepping ontmoeten weer.

Leer ons telkens zien die schone zaken
die U voor ons op aard geschapen hebt
dat ze ons hart en ziel mogen raken
dat U in onze vreugd behagen schept
onze dagen zijn zo weinig en gering
U hebt met weldaden ons overladen
zoveel dat wij slechts in verwondering
U dagelijks danken voor Uw grote daden.

De blauwe lucht, de zon, de witte wolken
die zweven als engelen om Uw hoge troon
en vertellen U over de aardse volken
die allen eens zullen buigen voor Uw kroon
en samen daar dan zingen U ter eer
U de schepper van aard en alle dingen
elk in ootmoed buigend voor U neer
met alle hemelwezens die U omringen.

Aan U alleen Heer wil ik mijn liefde tonen
slechts tot U keer op keer lof en dank bezingen
U wilt met goedheid dag aan dag mij omringen
kom dan Heer met Uw liefde in mijn hart wonen.

Uw gena ziet mijn doen en laten vanaf boven,
in liefde wilt U mij door veel moeiten dragen
mijn zorgen en angsten dagelijks verjagen
geen andere keuze heb ik dan U te loven.

Maar vergeef mij, o Heer, veelvuldig de dagen
waarop ik Uw liefde en gunst zal vergeten
mij verkeerde gedachten en kwaad belagen

laat mij dan nog weer van die tijden weten
trek mij ook dan met Uw sterke koorden nader
toon ook dan Uw liefde als mijn trouwe Vader.

In de toppen van de hoge bomen
zie ik je zitten op zwiepende tak
stipje dat nauwelijks evenwicht kan bewaren
daar op grote hoogte trilt je stem
hoor ik je zang in veelheid van tonen.

Zing kleine vogel hoog boven de aarde
van alles wat jij in je leven hebt gezien
zacht klinkt je lof aan Hem die jou bewaarde
je als kleine individu zo’n grote betekenis gaf
zing zacht kleine vogel je vrede van zoveel waarde.

Eens als ik geroepen wordt
te naderen voor Uw troon
en mij tot die reis aangord
in het voetspoor van Uw Zoon
dan hoor ik Uw koren zingen
zal met vreugd Uw wegen gaan
waarop Uw engelen mij omringen
tot ik voor Uw troon zal staan.

Dan wilt U ook mij ontvangen
met Uw liefde in Uw eeuwige gena
Heer, ik kan reeds nu verlangen
naar dat moment dat ik tot U ga
dan loop ik in Uw Hemels Paradijs
luisterend naar die schone klanken
breng U daar ook het eerbewijs
waarmee heiligen U steeds danken.

Het licht rees aan de horizon
als vlammend kleurenspel
kondigde aan de ochtendzon
een ritueel van dagelijks bestel.

In bomen klonk het eerste lied
als lof aan Hem die alles schiep
die ieder schepsel op aarde ziet
en alles wat Hij tot leven riep.

Bloemen breken uit hun knop
en tooien met kleur het veld
geen kunstwerk kan daar tegen op
je staat als mens daarvan versteld.

Op de akkers groeit het graan
met weelderige volle aren
ziet men wuivende halmen staan
die men als voedsel kan vergaren.

Tot in de late avondgloed
het licht weer zachtjes daalt
‘t leven en de dag is goed
nu Gods zon weer volop straalt.

Ik heb gekeken over de horizon
geluisterd tot buiten het universum
verwachtte U boven sterren
boven zon en maan.

Mijn ogen wilde ik afwenden
mijn oren sloot ik dicht
maar Uw licht straalde door alles
voor Uw stem ben ik gezwicht.

Toen ik mijn ogen opende
zag ik U rondom mij staan
Uw stem is niet van ver gekomen
maar heb ik vanbinnen vernomen.

Uw raakt mij als zachte bries
met louter mededogen
Uw arm om mijn schouder
Uw hand breekt mijn val.

De morgen riep met zonneschijn
de nieuwe dag is al geboren
en alles roept op tot feestfestijn
laat zich in nieuwe geluiden horen

mijn hart opent alle ramen en deuren
begroet de frisse ochtenddauw
laat lucht binnen met heerlijke geuren
en ik geniet van het helder blauw

een dag gegeven voor de vrede
in het wonderschone scheppingslicht
en ik begin deze dag met de bede
“Heer roep en help mij tot mijn plicht”.

Zo vol van klank en schone melodie
vanaf de hoogste tak der eikenkruinen
in bos of park danwel in menig tuinen
een kleine vogel zingend gelijk poëzie.

Verscholen tussen ‘t dichte groene blad
door mensenogen bijna niet gevonden
vertelt hij blij en vrolijk onomwonden
wie hem zijn stem en lied gegeven had.

Nu sluit ik ‘d ogen als ik hem weer hoor
en dank de Heer die alles schiep en leerde
dat Hij die vogel nooit uit ’t oog verloor,

die door zijn zangen Hem steeds vereerde.
Hoe menigmaal is nog die zang te horen
in eik of beuk en vele vogelkoren.

Hoe hoog zijn de bergen,
hoe diep de dalen
hoever stomen rivieren tussen oevers
zeeën ver tot de horizon.

Hoger is Uw liefde
dieper dan de dalen
meer nog stroomt Uw gena
dan water naar de zee.

Verder dan in de velden
het zicht de einder reikt
bent U aanwezig
ons tot steun en staf.

Als beschermer aan onze zijde,
ter verdediging in onze rug
overal wilt U ons schragen
ons in Uw almacht dragen.

Zie het wonder van de morgen
Het wonder der stralende morgenzon
Het duister baart nu niet meer zorgen
Geniet het licht glorend aan de horizon.

Het wonder van de nieuwe dag
Waarin ons weer ‘t leven is geschonken
Om in bewondering en vol ontzag
Te zien naar al wat zo welig staat te pronken

Zie alom naar ’t wonder van het leven
Vreugd en schoonheid die rondom je tiert
Dit alles is ons voor niets gegeven
In een schepping die met ons het leven viert.

Mogen onder wolkendek en grauwe hemel
zon maan en sterren niet meer zichtbaar zijn,
elke zang overstemd door aards gewemel,
boven alle grauwheid straalt Uw zonneschijn.

Alle verdriet en tranen wilt U steeds stelpen
en ons reiken Uw troost en sterke hand
met gena en ontferming wilt U ons helpen
en leiden naar Uw eeuwig Vaderland.

Mogen wij U dan eeuwig dankbaar zijn
voor Uw liefde in steun en goede gaven,
die ons altijd ziet al zijn wij nog zo klein,
met Uw verwarmende spijs en wijn wil laven.