Categorie: Home

Nee, jij bent niet weg


Nee, jij bent niet weg van deze aarde
ook al zien wij je hier nu niet meer
in onze gedachten blijft jouw waarde
we weten zeker, straks zien wij jou weer
als wij ons daar bij jou mogen voegen
zal onze vreugd zo overstelpend zijn
samen met de engelen die jou droegen
sámen feesten in het hemelse festijn.

Nooit zullen we dan meer droevig wezen
altijd met liefde en vreugde bij elkaar
geen verdriet of dood valt dan te vrezen
worden we behoed door onze Middelaar
jij waar wij van moesten scheiden
zien wij dan terug daar bij de glazen zee
vriend en vijand zullen nooit meer lijden
daar heerst enkel blijdschap, enkel vree.

Sociaal gedreven


Door hoop en vrees gedreven, twijfel over bestaan
En eens gekomen op het keerpunt van mijn leven
De stille vraag, waar komt mijn hoop en steun vandaan
Wie zal mij op mijn paden verder richting geven

Wie steunt mij waar onzekerheid mijn paden kruist
De moed en kracht om door te gaan mij zal ontvallen
In ’t hart slechts angst voor duist’re armoe en toekomst huist
Zodat ik eens tot bedelarij zou vervallen

Mij geeft de troost dat geen materiële zaken,
Waar wij ’t enig heil dikwijls in plegen te zien,
Op deze aard ons niet gelukkig kunnen maken
Maar meer als ik mijn medemens van harte dien.

Dan kunnen wij in vrede verder door het leven
Omdat wij elk respect en ruimte willen geven.

Beoordeling


Waar blijft de tijd die wij aan woorden wijden
Verkwistend strooiend in de wind en het zwerk
De tijd in ledigheid zonder paal en perk
Waar wij naar achterklap en roddel glijden

Waar zijn de tijden van het glorieus fatsoen
Dat iedereen zich verre hield van laster
Zijn woorden toomde in kluister of raster
En geen medemens ooit smaad aan zou doen

Ach vriend het is zo lang reeds van alle tijden
De mens is verslaafd aan eigen tong en woord
Reeds tijden door schijnt het niet te vermijden

Zijn eigen stem wordt door hemzelf vaak niet gehoord
Daarom behandel elk mens met eerbied en respect
Omdat elk vogeltje zingt zo hij is gebekt

Leidersnaam


Ik verlang naar kleurige bloemen
waartussen weer vlinders zweven
van kelk tot kelk bijen zoemen
in een tuin vol warmte en leven

ik kijk uit naar kleurrijke horizon
die een dag belooft vol zonneschijn
met geurige kruiden in het gazon
vruchtbomen die volop in bloei zijn

en avonden in lome gloed
waarbij ik luier op mijn terras
in ’t nestkastje de mees z’n jongen voedt
tijden zo ’t in mijn jonge jaren was

schemer ontsteekt ’t licht der maan
ook duizenden sterren die tezaam
aan de nachtelijke hemel staan
doen mij denken aan één Naam.

Universum


Schimmig lijkt de wereld in een witte nevel
Onzichtbaar bijna iedere boom of plant
Een bries strijkt door kruinen met zachte prevel
En golvend gaat ‘n wade over ’t wijde land

Maneschijn bedekt de wereld als met zirkoon
Beschijnt bedauwde takken als van kristal
En tekent aan hemelkoepel een boog als icoon
Boven alles stralen sterren in ’t groot heelal

Wat is dan nog een mens in zo’n universum
Een stofje verloren in de aardse mist
Niet zo hij denkt, een grootheid, een unicum,
Hij is verdwenen nog voor hij het zelf wist.

Gelijkheid, broederschap, democratie


In zelf wegcijferen zochten wij vrede
in wijsheden van onze ouderen
en vriendschap binnen samenleving
bescheiden opstelling en rechtvaardig delen.

Overleven telt in deze maatschappij
niet het modale maar ver daarboven
alleen de enkeling vaart wel daarbij,
de rest kan stikken, “Niet te geloven!”.

Levensbranding


Wat is het toch dat zelfs
eiken buigen laat
de trotse kruin doet hangen
het gras onstuimig
over vlakte in regelmaat
als golven voortbeweegt
en water opspat
tot schuimende branding.

Zo vind ik ook dikwijls
gejaagde onrust in mijn ziel
als word ik opgedreven
met golven van onzekerheid
of waarin ik mijn hoofd
moet buigen voor mijn onbegrip
mijn rust opspat als water
dat woest en schuimend

door de branding gaat.

In kwatrijnen en terzinen


’t Is heus niet zo heel erg gemakkelijk,
sonnet in balans, metrum en rijm te zetten.
Alleen de vorm is al niet toegankelijk
door haar strakke regels en de strenge wetten.

Verder kom je in de knoop met kwatrijnen
het gebruik van de juiste en nette woorden
die als aanvaardbaar volta kunnen schijnen
welk in de terzinen zich vormt tot akkoorden.

Dan vragen wij Muzen te musiceren
willen in reidans de zangen van hen leren
Hoor schoonheid in hun verleidelijke zang

het genot om daar te zijn duurt nooit te lang
samen toeven onder tonen van het kwatrijn
tot we aan het eind van de terzinen zijn.

Mij een mysterie


Vertel mij eens woordkunstjesmakers waarom
zou het gedicht niet mooi meer mogen zijn
de buiging en sneden niet vloeiend en fijn
maar explosief gevaarlijk dodelijk als een bom

niet meer in gelid van rijm en schone klanken
ja psychotisch opgediend als voer voor psychiater
klinkend als luid gebral of luider eendengesnater
ik steek mijn mening heus niet onder banken

wat jammer toch o Nederlandse poëten
uw vaardigheid is niet minder dan voorheen
bent u niet bereid om voor succes te zweten

vraagt u uzelf niet af waar moet dat heen?
Eigenlijk heb ik het allemaal wel gehad.
Waarom alles een mysterie, dat ben ik zat.

Geluk in lofgedicht


Op die dagen wil ik wachten
dat licht duister van de nacht bedekken zal
stilte door vogelzang doorbroken
in warme tijden vol bloemengeuren
van roos en lelie uit hun knop ontloken.

En in straling van een gouden hemel
zonlicht van einder tot einder
te zien tot ver over horizon
die duistere schaduwen belicht
wil ik mijn geluk beschrijven

in een lofgedicht.

Zilver


Midden in de donkere dagen
in het troosteloze tij
van een grauw bewolkte hemel
en een ijzig koud klimaat
met een somber drassige bodem
waardoor je het plezier vergaat.

Vallen plots die witte vlokken
als een schril contrast
kleuren weer die sombere aarde
met glans in overdaad
door zonnestraal beschenen
in schitterende zilveren gloed

Luisteren buiten de woorden


Het ritme van je hartenwens
als door snaren voortgebracht
vanuit gevoelig akoestiek
in gewelven van je brein
door je woord vertolkt
geen wanklank aan zal dragen

leg mijn oor aan je hart
beluisterend je diepste zielenroerselen
naar wat je lieft of wat je smart
in jouw binnenste te weten
enkel wat ons samen bindt
tot aan het eind der dagen.

Feest zonderr glitter


Er hoeft noch pracht noch praal
met woord of dienst verbonden.
In diamant robijn of edelmetaal
wordt niet het geluk gevonden.

Opgesloten tussen muren van goud
zelfs in de prachtigste paliezen
blijft liefde dikwijls kil en koud
ook al zal de mond U prijzen.

Slechts vanuit het oprechte hart
dat zingt vanuit een zuivere geest
geen goed met kwaad verwart
viert men overal Uw feest.

Herinneringen op ’t duin

ASCII

Vanuit weelderig wuivend helm op het duin
dromerig en soezend staren over zee
horen we hoe in het ritme van de branding
de herinnering nog aanspoelt van de nacht

proeven we nog zout dat onze huid bedekt
na lieven en minnen als spiegelt in golven
opgezweept als door wind van een orkaan
en op het strand herinneringen oproept
in warm gebakken zand door zon en licht.