Ik eet van de aarde
Drink van de zee
Adem de wind
Droom van de wolken
Verkoel in het bos
Dans met de vlinders
Geniet van het leven
Van de ochtend tot de avond
En dank dat ik mag zijn
Ik eet van de aarde
Drink van de zee
Adem de wind
Droom van de wolken
Verkoel in het bos
Dans met de vlinders
Geniet van het leven
Van de ochtend tot de avond
En dank dat ik mag zijn
Als bloemen verwelken
En vogelzang zwijgt
Kinderlach niet meer klinkt
Dan is de aarde ziek
Is er alleen nog stilte
Dan wint de dood
Maar nog bloeien bloemen
Nog zingen de vogels
En horen wij kinderlach
Dank dat U Uw schepping steunt
Heb dank voor dagelijks leven
Een dag is weer voorbij
Als de zon afscheid neemt
De maan de hemel bekleedt
En de sterren de weg wijzen
Duistere nacht noodt ons tot rust
Steeds minder geluid laat zich horen
Geen vogel die nu nog zingt
Ik vouw mijn handen
En dank voor voorbije dag
Het had zoveel anders kunnen zijn
Daarom, dank dat ik danken mag
De dag dat ik leef
Is de dag van de wonderen
Een dag van zon en licht
De dag dat bloemen bloeien
Een bries het lover beroert
Het water zacht doet kabbelen
Die dag dat ik leef
Is een dag vol geluk en liefde
Waarin wonderen herhalen
Een dag vol vogelzang
Een dag als een gedicht
Daarom dank ik de dag in dit leven
Deze ochtendstond danken wij weer
Voor rust en nieuwe energie
Die U ons heeft geschonken Heer
Om door te gaan met nieuwe passie
Gewekt met zonnestraal en vogelzang
Toonde U weer Uw wondere aarde
Ons erfdeel al eeuwenlang
Die wij moeten waarderen in al zijn waarde
Laat ons dan danken in dankgebeden
Steeds vertrouwend op Uw liefde
Niet klagen over wat wij leden
Maar ons schikken naar wat U in ons beliefde
Zijn leven had hij aan mensen gegeven
gezorgd voor ieders welzijn en wee
en dat hij zelf plezier op moest geven
of zich zelf wegcijferde zat hij niet mee.
De dank van ieder die hij kon helpen
was voor hem meer dan verdiende loon
steeds had hij vreugd om tranen te stelpen
en overal troosten was voor hem gewoon.
Die hem nodig had zag hem graag komen
en velen toonden hem ook dankbaarheid
na jaren heeft men hem zijn baan ontnomen
nu rest hem slechts verdriet, geen spijt.
Toch voelt hij zich niet uitgerangeerd
al lijkt hij eenzaam, alleen en verlaten
zoveel heeft hij in het leven wel geleerd
nooit mag je mensen daarom haten.
En als hij ’s avonds alleen in zijn kamer zit
leest in stilte uit “Het Boek der Boeken”
vouwt hij zijn oude handen en hij bidt
“Heer laat de mensen toch Uw liefde zoeken”.
Wees stil, en luister naar de dromen
De dromen van een stil geluk
Geluk van idealen waarin vrede zal komen
Geen oorlog of satanische druk
Wees stil, en bewonder het leven
Het leven dat iedere dag verrast
Met wondere schoonheid steeds gegeven
Een geluk niet door zorgen belast
Wees stil, zie wolken de hemel bekleden
Als witte schapen weidend in blauw
Wees als mens met het heden tevreden
Zie ‘s morgens de aarde bekleed met dauw
Wees stil, geniet van vogels en bloemen
Er blijft voor de mens zoveel genot
Zang, kleur en geur te veel om op te noemen
Alles geschonken met gulle hand door God
Samen luisteren wij naar de stilte
Kijken naar het naderen der nacht
Genieten van de zoele avondbries
Zien de maan die reeds lieflijk lacht
Langzaam vult de hemel met sterren
Heel de horizon kleurt vurig rood
De roep der koekoek klinkt van verre
In stilte dank ik wat de dag ons bood
Dan keer ik stil ter ruste met in mijn hart
Vraag en bede om een nacht vol rust en vree
Die ons weer brengt gezondheid en kracht
En dagelijks vertrouwen in Uw grote macht
Zo ben ik geschapen en geboren
Ik zou niet anders willen zijn
Zo mag ik ook tot U behoren
Ook al ben ik niet onbevlekt en rein
Zo mag ik leven op Uw aarde
Genietend van iedere nieuwe dag
Als kleinood voor U van grote waarde
Dank Heer, dat ik zo wezen mag.
Iedere dag geniet ik weer het leven
Iedere dag weer zonneschijn
Elke dag door U gegeven
Elke dag gewoon er weer zijn
Iedere dag gegeven op Uw schone aarde
Uw schepping vol met wonderen
Die wij mogen bewerken als Uw gaarde
En de schoonheid van Uw werk bewonderen
Zijn we vermoeid van ’t werken tijdens dagen
En daalt de zon ter kimme weer
Dan mogen wij U steeds vragen
Neem U ons in U hoede ook deze keer
In duizend vogelzangen
hoorde ik Uw stem vanmorgen
mocht ik de dag ontvangen
na nachtrust vrij van zorgen
weer genieten op Uw aarde
op een dag vol stralende zon
in dank dat U mij bewaarde
zodat ik U weer prijzen kon
Heer deze dag wilt U weer geven
als een groot hemels precent
mag ik weer in Uw genade leven
in zekerheid dat U bij mij bent
zoals de vogels zingen hier op aarde
bij het krieken van Uw zon
bevestigt U ook vandaag de waarde
toen deze stralende dag begon.
Wat is een gedicht
Meer dan woorden
Geschreven met zwarte inkt
Op witte vellen papier
Gedachten die ontwaken
In slapeloze nachten
En niet het brein verlaten
Voor het ochtendlicht.
Gedachten die ontplooien
Tot lichte muziek
Die spreken als zachte klanken
Als wij in ’t zonlicht danken
Voor rust en leven
Voor bloemen en vogelzang
Heb gelezen in Uw woord
dat wij in vertrouwen
altijd tot U komen mogen.
Dank dat U ons ook deze week
Uw zegen niet hebt onthouden
maar gesteund en gespaard.
Ondanks steeds ons falen
neemt U ons bij de hand
hebt ons in Uw trouw bewaard.
Aan het eind van deze week
willen wij weer de handen vouwen
omdat ook volgende week
wij weer op U kunnen vertrouwen.
Dank U Heer voor iedere dag
elke dag die U ons weer wil geven
ieder uur dat men U danken mag
elke keer en mijlpaal in ons leven.
Laat ons beseffen grote God
dat wij van U zoveel goeds ontvangen
niet aangewezen zijn op onzeker lot
en niet meer kunnen verlangen.
Blijf ons zo goed gezind o Heer
wil in Uw genade ons nabij zijn
maakt U ons standvastig in Uw leer
en spijzig ons met brood en wijn.
Laat ons gedenken dan het leed
dat U op aarde voor ons wilde lijden
en dat U dat voor ieder van ons deed
om ons van eeuwige dood te bevrijden.
Mogen wij dan ook leven door Uw Geest
die ons steeds op het goede pad wil leiden
en brengen naar Uw hemels feest,
O Heer, wil ons niet af laten glijden.
In duistere nacht na lange wake en onrust
gevoel van verlatenheid en eenzaamheid
waar angst en onzekerheid beurtelings strijd
zijn wij van onze nietigheid zo vaak bewust
wachtend op de eerste tekenen van de dag
luisterend naar zachte toon van vogelzang
en kwetterend door onweerstaanbare drang
dat ieder naar eigen aard weer loven mag
dan barst in het al omvattend stralend licht
onze dank eer en lofzang naar U omhoog
in ruimte van eeuwigheid der hemelboog
onze verwachtingen enkel op U gericht.
Laat Heer, onze ootmoed in dank vertaald
’s morgens rijzen als Uw zon weer straalt.