In duizend vogelzangen
hoorde ik Uw stem vanmorgen
mocht ik de dag ontvangen
na nachtrust vrij van zorgen
weer genieten op Uw aarde
op een dag vol stralende zon
in dank dat U mij bewaarde
zodat ik U weer prijzen kon
Heer deze dag wilt U weer geven
als een groot hemels precent
mag ik weer in Uw genade leven
in zekerheid dat U bij mij bent
zoals de vogels zingen hier op aarde
bij het krieken van Uw zon
bevestigt U ook vandaag de waarde
toen deze stralende dag begon.
Aanschouw het gloren aan de kim
verlaat dan, mijn geest, het duister
sta op en toon je als pelgrim
de sterren door de zon verbleekt
geniet het wonder en luister,
naar zangen die vroeg reeds klonken
op het veld ontwaken bloemen
die weeld’rig kleurrijk pronken.
Aanschouw de schoonheid van de dag
bewonder, mijn ziel, het leven
‘t wonder dat je beleven mag
zoveel liefde je gegeven
geniet van bloem en vogelzang
wil de wereld vrede geven
en breng alleen aan Hem de dank
die de dag jou heeft geschonken.
Wat is een gedicht
Meer dan woorden
Geschreven met zwarte inkt
Op witte vellen papier
Gedachten die ontwaken
In slapeloze nachten
En niet het brein verlaten
Voor het ochtendlicht.
Gedachten die ontplooien
Tot lichte muziek
Die spreken als zachte klanken
Als wij in ’t zonlicht danken
Voor rust en leven
Voor bloemen en vogelzang
Heb gelezen in Uw woord
dat wij in vertrouwen
altijd tot U komen mogen.
Dank dat U ons ook deze week
Uw zegen niet hebt onthouden
maar gesteund en gespaard.
Ondanks steeds ons falen
neemt U ons bij de hand
hebt ons in Uw trouw bewaard.
Aan het eind van deze week
willen wij weer de handen vouwen
omdat ook volgende week
wij weer op U kunnen vertrouwen.
Dank U Heer voor iedere dag
elke dag die U ons weer wil geven
ieder uur dat men U danken mag
elke keer en mijlpaal in ons leven.
Laat ons beseffen grote God
dat wij van U zoveel goeds ontvangen
niet aangewezen zijn op onzeker lot
en niet meer kunnen verlangen.
Blijf ons zo goed gezind o Heer
wil in Uw genade ons nabij zijn
maakt U ons standvastig in Uw leer
en spijzig ons met brood en wijn.
Laat ons gedenken dan het leed
dat U op aarde voor ons wilde lijden
en dat U dat voor ieder van ons deed
om ons van eeuwige dood te bevrijden.
Mogen wij dan ook leven door Uw Geest
die ons steeds op het goede pad wil leiden
en brengen naar Uw hemels feest,
O Heer, wil ons niet af laten glijden.
In duistere nacht na lange wake en onrust
gevoel van verlatenheid en eenzaamheid
waar angst en onzekerheid beurtelings strijd
zijn wij van onze nietigheid zo vaak bewust
wachtend op de eerste tekenen van de dag
luisterend naar zachte toon van vogelzang
en kwetterend door onweerstaanbare drang
dat ieder naar eigen aard weer loven mag
dan barst in het al omvattend stralend licht
onze dank eer en lofzang naar U omhoog
in ruimte van eeuwigheid der hemelboog
onze verwachtingen enkel op U gericht.
Laat Heer, onze ootmoed in dank vertaald
’s morgens rijzen als Uw zon weer straalt.
Ik vraag U Heer schenk mij de juiste woorden
waarmee ik een lied mag schrijven tot Uw eer
en U loven mag elke dag telkens weer
in vrolijke en vloeiende akkoorden
laat mij in dat lied Uw grote daden loven
Uw zegen die U op ons uitstort elke dag
U liefde prijzen bij voor- maar ook tegenslag
getuige zijn met hen die in U geloven.
Ik breng U mijn dank voor al Uw geduld
dat U wilt horen met toegenegen oren
en waar U wilt al mijn wensen vervuld
daar wil ik zingen samen met blijde koren
het lied met woorden die U mij hebt gegeven
als bewijs dat U mijn leider bent in dit leven.
Heer, dank U voor de horizon,
waar vanaf iedere morgen
weer licht voor nieuwe dag begon
na nachtrust zonder zorgen.
Heer, dank U voor de horizon,
ruimte die U Uw schepping geeft
in licht dat duister overwon,
licht waarin ieder schepsel leeft.
Heer, dank U voor de horizon,
waarheen ieder de blikken richt
beschenen door Uw warme zon
het einder van ons zicht.
Heer, dank U voor de horizon,
waarachter eens de zon daalt
onze dag eindigt zo hij begon
en het nieuwe licht weer straalt.
Dank, die ik U schuldig ben,
in alle schoon en goede,
waardoor ik alle liefde ken,
geborgen in Uw hoede.
Geef mij de moed, o Heer,
te tonen naar behoren,
dat ik Uw naam waardeer,
reeds in ’t ochtendgloren.
Bij ’t waken van de nieuwe dag,
waarin Uw grootheid schijnt.
En, zo U wilt, op Uw gezag,
angst, moeite en zorg verdwijnt.
O geef mij, Heer, de kracht,
aan U alle liefde te geven.
Door in de geest die U ons bracht,
met dank en lof te leven.
De lof, die wij U schuldig zijn,
genietend van Uw schepping,
in dank voor brood en wijn,
waarin de mens genade ontving.
’t Offer, door U Zelf gebracht.
Verzoening voor deze aarde.
Die begon in Bethlehems nacht,
toen Maria haar zoon baarde.
Ooit hebben wij een wereld gekregen
Vol gaven, pracht en praal
Vrijheid om ons vrij te bewegen
En ’t scheppen van vrede voor allemaal
Een wereld zo niemand schoner kan denken
Geschapen voor liefde en verwondering
Om Hem in ere te gedenken
Een wereld die ons vasthoudt in betovering
Maar dikwijls zien wij niet die wonderen
Aanvaarden ze als alledaags en gewoon
In plaats van ons steeds te verwonderen
En Hem te danken voor Zijn troon.
Vanuit het groene lover komt een koor
Met gemengde klanken ons tegemoet
Een ochtendlied schoon in ‘t gehoor
Uit honderd kelen klinkt een groet
Aan een belofte voor nieuwe dag
Dank aan het nieuwe leven
In tonen vol eerbied en ontzag
Elke morgen opnieuw gegeven
Lieve Heer neem mij niet kwalijk
dat ik niet altijd kan geloven
niet altijd glorie zing en halleluja
dat de vlammen wel eens doven
en ik mijn eigen weg dan ga.
Lieve Heer neem mij niet kwalijk
dat ik geen goed gelovige ben
ik hoor dan wel Uw woorden
maar denk dat ik U niet goed ken
omdat vele mij daarvan stoorden.
Als U de mens goed kent lieve Heer
hoe kunt U dan nog naar hem horen
hem hoeden en bewaken dag en nacht
neigt U steeds naar hem Uw oren
zelfs heeft hij U ter dood gebracht.
Maar U bestaat slechts uit louter liefde
in genade wilt U ons aanvaarden
en vraagt van ons niets daarvoor terug
dan dat wij niet in ongeloof ontaarden.
Dank Heer, dat U mij vanmorgen weer op deed staan
zodat ik van het zonlicht weer mag genieten
laat mij, Heer, zo nog vele dagen door mogen gaan
laat mij in dankbaarheid niet aan U voorbij schieten.
Ik begroet deze dag met vreugd Uw ochtendzon
de schoonheid van parelende dauw op de velden
beschenen door Uw licht dat koude nacht overwon
verwelkomt door vogelzang die Uw lof vermelden.
Hoe wonderlijk schoon ontvouwt Uw scheppingspracht
de wonderen geschapen door Uw handen
geheel de aard en heelal getuigt van Uw grote macht
laat ons dat verkondigen in alle landen.
Een aarde vol met vreugdevol leven
elke dag beschenen door Gods zon
in overvloed geluk aan ons gegeven
lessend water uit rijk vloeiende bron.
De natuur zo vol verschillende dieren
in alle eenvoud dikwijls zo uniek
van grote olifant tot aan kleine mieren
of de arenden zwevend op thermiek.
Zie koren op velden weelderig groeien
oogst voor dagelijks voedsel ons bereid
overal kinderen naar hartenlust stoeien.
Nee, ’t dagelijks leven kost óns geen strijd.
Als we denken, van wie komen al die gaven?
Wie gedenkt ons hiermee telkens weer?
Kunnen wij slechts naar één waarheid staven
Buigen we het hoofd; “Dank U Lieve Heer!”
Hoe vriendelijk is jouw aanschijn,
hoe vriendelijk jouw stralend licht.
Je wijst ons de weg, de levenslijn,
spiegel van Gods liefelijk gezicht.
Jouw licht schijnt niet in het duister,
maar schijnt ons hele leven lang.
Vertelt ons de liefde en luister,
nodigt ons uit tot eer, lof en zang.
Jouw licht niet dodelijk verblindend.
Is zacht en vriendelijk voor ‘t oog.
Is mens en God verbindend,
in ‘t teken van de regenboog.
De warmte, die van jou straalt
en geeft, op aarde, het leven.
Doet dat satans koude poging faalt,
om God naar de troon te streven.
Jouw licht dringt door wolkendek,
weerkaatst in donkere nacht,
in de maan, die ons indruk wekt,
dat God vriendelijk naar ons lacht
Licht, dat ons voor dwalen hoedt
en doet mijden, het moeras.
Warmte, die ons niet bevriezen doet,
en ons niet doet smelten als was.
Goddelijke liefde en zorg,
in levenswarmte en licht,
voor geluk en leven borg.
Een leven, voor Gods aangezicht.
