Wie zal ooit bepalen
mijn keus te doen
voor goed of slecht
met zorg omringen
dagen die ik nog
zal moeten gaan
wie bepaalt
uiteindelijk dingen
waar ik wel of niet
mee leven kan
schep dan ruimte
lucht en licht
in een wijze wereld
in vrede gesticht
die wijst het bepalen
van de goede keus.
Door hoop en vrees gedreven, twijfel over bestaan
En eens gekomen op het keerpunt van mijn leven
De stille vraag, waar komt mijn hoop en steun vandaan
Wie zal mij op mijn paden verder richting geven
Wie steunt mij waar onzekerheid mijn paden kruist
De moed en kracht om door te gaan mij zal ontvallen
In ’t hart slechts angst voor duist’re armoe en toekomst huist
Zodat ik eens tot bedelarij zou vervallen
Mij geeft de troost dat geen materiële zaken,
Waar wij ’t enig heil dikwijls in plegen te zien,
Op deze aard ons niet gelukkig kunnen maken
Maar meer als ik mijn medemens van harte dien.
Dan kunnen wij in vrede verder door het leven
Omdat wij elk respect en ruimte willen geven.
