Waar ringen groeien
telkens weer
steunend naar boven
bescherming vinden
in verbindende band
van kringen
voor langdurigheid
stevig grondvest
in onwrikbaar
vaste gronden
geleidt een stam
als sterke zuil
naar breed
vertakte kruin
vele verschillen
die in streven
een éénheid tonen.
Dag: 13 juli 2020
Randmeer
Bol staan zeilen
in zacht gedreven zucht
licht deinend water
als witte wolken nevel
afstekend tegen groene overzij
zwevend tussen wolken
en meeuwen in wedijver
tegen het diepe blauw
dat onder hun masten
spiegelt in warme stroming.
Poëzie gezocht
Ik zoek de poëzie
in woorden, rijmen.
Letters en zinnen
dwarrelen rondom.
Ik moet schiften schrappen
in regels, verzen
strofen of dichten
’t draait en tolt maar rond.
Ik zoek in boeken, schriften
tot ik iets zal vinden
op internet of tv.
het zit, maar niet mee.
Maar dan gaat een lampie op
kom ik op een idee
schrijf ‘t één na ’t ander
de poëzie sleept míj mee.
Mijn vriend niet
Hij staat daar aan de waterkant
fors en breed met lange haardos
zijn baard in maanden niet geschoren
als rasta hangen zijn lokken los
en vallen waar ze niet horen
en wuivend blijft zijn kruin
zijn stakerig lijf bedekken
als je ‘m ziet zeg je
ach wat treurig geheel
ook voor mij mag die rotwilg verr…
Mijn hobby
Geen fysieke dwang zal mij nog treffen
voor het schrijven van zo menig gedicht
nee, ik heb mijn doel nu anders gericht
zeer ontspannen wil ik mijn stem verheffen
niet brallen wil ik ’t ene na ’t andere lied
maar bescheiden mijn aanwezigheid verklaren
in woorden vol van vriendschap en bedaren
’t is al genoeg dat men mij in omvang wel ziet
zou ik doorgaan kom ik in depressief gekonkel
ben mooi volslank, daar houden we het maar op
niet te mogen roken is voor mij geen straf
heb geen behoefte aan sieraad of dergelijk gefonkel
voor gezondheid blijft geestrijk vocht onder de dop
maar eten is mijn hobby, dus blijf daar af!
Mijmerende schrijver
Stil vormen mijn gedachten
woorden uit mijn hart
toevertrouwd aan papier
los of als volzinnen
in warme kleuren
en bloemengeuren
Dieper wil ik ze schrijven
als glans van goud
of edelgesteente,
liever in smaragdgroen
zoals in velden en bossen
besprenkeld met parelen
uit zuiverste dauw.
Overgoten met gouden zonnestralen
gevat in einder van Pruisisch blauw
versierd met schoonste zirkonen
aan alle tere twijgen
boven groen zijden net van mos.
Ingelogd
Dan moet je van alles invullen
je naam en e-mailadres
en een code die geheim is
die niemand nooit-never
weer kan lezen
omdat geheimen gewoon
geheim zijn hè?
Op gegeven moment
ben je dat geheim vergeten
dan vraag je ’t weer aan
en zeggen ze “Oww,
wacht ff, we zullen ’t je mailen”
maar waar halen ze
je mailadres vandaan?
Ineens weten ze ook dikwijls
je grote eigenste geheim
binnen de kortste keren
heb je weer een code
en ze hebben niet eens
zo lang ernaar gezocht
zodat je een uurtje later
Alweer hebt ingelogd.
Ik ben eigenwijs en het zát
Vertel mij eens woordkunstjesmakers waarom
zou het gedicht niet mooi meer mogen zijn
de buiging en sneden niet vloeiend en fijn
maar explosief gevaarlijk dodelijk als een bom
niet meer in gelid van rijm en schone klanken
ja psychotisch opgediend als voer voor psychiater
klinkend als luid gebral of luider eendengesnater
ik steek mijn mening heus niet onder banken
wat jammer toch gij Nederlandse poëten
uw vaardigheid is niet minder dan voorheen
zijt gij dan niet bereid om voor succes te zweten
vraagt gij u zelve niet af waar moet dat heen?
Ik wel, eigenlijk heb ik het met menigeen gehad.
Oké, ik ben eigenwijs, maar ook goed zát!