Vaag tekent eind van ’t jaar
in stijgende nevels bij dagen
wolken hangen moe en zwaar
om laatste tijd te dragen.
Alsof elk afscheid somber is
storten ze bittere tranen
in scheiding zonder gemis
of zich verloren te wanen.
Het jaar verdwijnt met dagen samen
in nevels van vergetelheid
welke plannen wij ook beramen
toekomst gaat verder in nieuwe tijd.