Ver dwaalt het licht
door stille tijd
geen bries beroert de velden
de bomen doods en kaal
dromen van warmte en zon.
Stil loop ik over het lange pad
in diepe gedachten verzonken
alsof ik nieuwe wegen zoek
naar een leven nieuw belicht
voor een zekere toekomst.
Maar door de kale takken
zie ik weer in komend tijd
de wereld weelderige bloeien
en zonnestralen zie ik
weer tussen bladeren stoeien