Hey, ’t is bijna mei


Zie in daglicht en bij zonneschijn
Niet het duister van de nacht mijn vrind
Wat is de zin van droefenis en pijn
Als men in zomer zoveel vreugde vindt

Hoor de klanken van de vogelzang
Die je elke dag vrolijk begroeten
Somberheid maakt je dag vaak zo lang
Zonder iemand in vreugd te begroeten

Daarom bezing de dag met vrolijk humeur
Geniet door met de vogels te zingen
Vul je longen met frisse lente geur
Rondom je zijn zoveel mooie dingen

Kom vriend, lach en wees vrolijk en blij
Het is voorjaar en over enige tijd mei.

Vertrouwen


Ver dwaalt het licht
door stille tijd
geen bries beroert de velden
de bomen doods en kaal
dromen van warmte en zon.

Stil loop ik over het lange pad
in diepe gedachten verzonken
alsof ik nieuwe wegen zoek
naar een leven nieuw belicht
voor een zekere toekomst.

Maar door de kale takken
zie ik weer in komend tijd
de wereld weelderige bloeien
en zonnestralen zie ik
weer tussen bladeren stoeien

Eerst lentetekenen


De nacht slaapt in
de dag rekt zich uit
het licht ontwaakt
en lacht ons vriendelijk toe.

Nog schuilt de zon
in haar wolkenbed
nevels langs de horizon
terwijl moeder aard
haar eerstelingen baart
in zachte kleur
over velden spreidt
knop uit blad ontsprongen
bij zacht geluid
van vibrerende tongen.