De aarde ontwaakt


De horizon licht, de dag is aangebroken
in kale bomen klinkt nu schuchter lied
en tere bloemen zijn uit d’ aard ontloken
een milde bries beweegt nu zacht het riet.

De kleur keert langzaam over grauwe velden
alsof het leven uit de dood herrijst
de tijd herleeft als toen woorden vertelden
dat d’ aarde leeft en zijn schepper weer prijst.

Dat doet ons weer de warme zomer wachten
en klinkt ’t nieuwe lied uitbundig, luid en klaar
dan lengen de dagen en korten de nachten
dan is in ’t nieuwe licht ’t leven niet meer zwaar.

de aarde houdt het leven niet meer gevangen
de bloemen bloeien, vogels zingen hun zangen.