Ik kan er niks aan doen,
ik verlang alleen naar ’t voorjaar.
Naar ’t jonge tere groen.
Jonge dieren in de wei bij elkaar.
Hier en daar gaat ’t er op lijken,
als je krokus en sneeuwklok ziet.
Dan denk je, de winter gaat wijken,
aan de temperaturen merk je ’t niet.
Steeds drijven nog te veel wolken,
voor de schaarse momenten zon.
Slechts in gedicht kan ik vertolken,
hoe graag ik wilde dat de lente begon.
Toch kan ik best nog even wachten
en mij vermaken met de eerste bloem,
zoals de krokussen teder lachten,
om het allereerste bijengezoem.
Maar helaas is de lente er nog niet.
Eerst komen nog de buien in maart
en al komt de lentezon in verschiet
toch roert maart z’n winterse staart.
Depressief wil ik er niet om wezen,
bij de kachel vermaak ik me best.
Heb ik ook de tijd om eens te lezen.
Als de zon schijnt doe ik wel de rest.
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...