Over vlakte of pad bedekt met rotsen
onder wisselvallige hemelkoepel
getekend door een gloedvol stralen
langs lijnen waarheen wij dwalen
waar wegen toch weer verder gaan.
Ook voor mij bent U die weg naar Golgotha gegaan
hebt U niet dat kruis, maar óók mijn zonden gedragen
door soldaten bespot, beschimpt, bespuugt, geslagen
ook voor mij bent U die weg naar Golgotha gegaan
om mijn schuld durfde ik U geen vergiffenis te vragen
want ook ik heb U in Gethsemane laten staan
ook voor mij bent U die weg naar Golgotha gegaan
hebt U niet dat kruis, maar óók mijn zonden gedragen.
Al dromend zie ik dagen trekken
in lange rijen voorbij de evenaar
over vlaktes, zeeën of bergen
tot waar zij de horizon passerend
bestijgen een eindeloze hoge trap.
Bij het wijken van nachtelijk duister
zoek ik mijn droom als werkelijkheid
zie de rij van dagen zacht vervagen
naar een vriendelijk nodend licht
boven aan die trap
gaan geen poorten dicht.
Worstelend door woeste branding
kies ik ruimte naar wijde zee
trotserend golven en deining
soms wind tegen, dan weer mee.
Niet steeds vaart mijn schip zonder schade
maar krijgt in tegenwind dikwijls averij
meert op tijd aan, aan veilige kade
mijn navigator is steeds aan mijn zij.
Hoe verder ik de horizon nader
bereik ik rustig water, kom ik aan land
en in de verte wenkt mijn Vader
noodt mij te rusten in Zijn hand.
