Ware het dat namen van oude poëten
welke hun kennis schreven in eigen taal
en nu in oppervlakkigheid zijn vergeten
vervangen zijn in woorden van grof schandaal
door hen die menen recht te doen met verbaal
en op veilige afstand slechts kritiek geven
liefst woordeloos te straffen zonder verhaal
om in anonieme onschuld verder leven
ach dat ieder in oprechtheid wilde streven
en de eer van niemand zou willen schenden
door ieder in rust en vrede te laten leven
dan zou ’t noodlot zich niet tegen hemzelf wenden
misschien dat schoonheid van gedicht en sonnet
dan weer in zuiverder tonen wordt gezet.