Genade in het teken van Uw dood


Vraag niet van mij
dat ik moet schenken
zoveel als U mij schonk
laat mij niet denken
dat ik Uw beker dronk
brood at dat wij U gaven
Uw goede daden
zouden ons enkel leiden
tot schuld en straf

leer ons dat Uw bloed
dat wij drinken als de wijn
en het brood dat U ons brak
als Uw gebroken lichaam zijn
geen teken zijn voor onze zonden
als oordeel en als straf
maar in genade en verzoening
met Uw liefde zijn verbonden
door U opstanding uit ’t graf

’t Is de liefde


’t Verloren hart heb ik bij jou gevonden
in de warmte die ik zo lang heb gemist
toen ik je zag vroeg ik je onomwonden
waarom ik nog niet van jouw bestaan wist

geef mij je hart dan zal ik je warmen
mijn diepste liefde fluister ik in je oor
met hartstocht jou nemen in mijn armen
’t is toch de liefde, daar leven wij voor.

Tussen de regels


Zwijgend naar je kijkend
tracht ik de witregels te lezen
die tussen je gebaren staan
die gemoed en emotie verraden
die men oppervlakkig zal ontgaan

lees je innerlijk in je ogen
je plezier of pijn
hoor in buiging van je woorden
het geluk of verdriet
je twijfels of je zeker-zijn

voel de liefde in je streling
zie het in een stralende lach
tussen al wat staat geschreven
in je duidelijk aanwezig zijn
lees ik zwijgend regels tussen de lijn.