Over de horizon zoek ik toekomst
met voetstap in lieflijk licht
daar waar het zicht lijkt ten einde
in wonderlijk schouwspel leven belicht
koren van de vogels in schittering
veelvoudig in glans en kleur
tijd niet gevangen in ruimte
daar achter geopende deur.
De tijd wat is de tijd dan vliegen, door te rennen,
om steeds terug te zien wat was en verder gaan
nog meer gebruik van tijd en niet te blijven staan
dat is verloren tijd en moet je niet aan wennen
de tijd, de tijd jaagt voort en kent noch tijd noch rust
onzeker is de klok die onze tijd bepaalt
van ’t komen en gaan de tijd wordt duur betaald
is reeds in vroege ochtendstond op jacht belust
doch bij het gaan der jaren vergrijst vervliegt de tijd
en kunnen wij nog slechts kleine uren sparen
die ons nog zijn bedeeld in snippers toebereid
was tijd geen spiegeling van hoop in onze jaren
dat is waarom wij nooit en nimmer konden vermijden
verdriet in alle eeuwigheid van vervlogen tijden
Over strand langs branding
uitziend over deinende zee
gaan ook gedachten in ritme
van rollen der golven mee
volgen vogels tot de horizon
in zwevende glijdende vlucht
als ware luchtacrobaten
langs grauwe herfstlucht
en stil volgt mijn brein
in hoop en fantasie
alsof ik over verre kim
glanzend gouden toekomst zie
