Als het gekrookte riet in de morgen
de afgebroken takken op het pad
de schuimlaag langs de oevers
het wrakhout aan de kust
verwaaid zand achter duinen.
Een verloren wereld in chaos
verwoest door dreiging en geweld
ontredderd, hopeloos verloren
in waanbeeld, eer, roem en macht
de burger slechts het lot beschoren.
Het lot van ellende en lijden
als heiligst streven voorgesteld
dood als vrijheid geprezen
schone toekomst voorspeld aan hen
die niet weten waar zij voor strijden.
Dit gedicht geschreven naar aanleiding van Putins “Vredesspeach” tijdens de winterspelen terwijl gelijkertijd de Russische troepen de krim binnenvielen.