Waar is de kracht
Die de bron verspreidt
Die eens de woestijn
Zal bevochtigen
Die dorre doodsheid
Brengt tot leven
Zodat geen plant verschroeit
Waar is de koele fontein
Die onze dorst lest
De zandzee maakt tot paradijs
Met bloemen en bomen
Waarin vogels zingen
Onder blauwe hemel
Boven eindeloze groene weiden
Wie zal dit paradijs besturen
Behouden met liefde en vree
Genietend van goede gaven
Ergens is dit land
Gelegen aan een glazen zee.