Dag: 25 juni 2020

Waar zal ik mijn gedachten stallen


Wellicht mag het u reeds lang zijn opgevallen
mijn brein verdeelt in cijfers en getallen
afstanden tussen het noorden en het zuiden
hoe men maaltijd in oost of west zal kruiden.

Mijn hersenspinselen gaan langs de evenaar
waar aarde balanceert als op strakke snaar
reizen van kou op de pool naar warme tropen
waar mijn gedachten gaan is niet te lopen.

Doodvermoeid word ik van alle aspiraties
vooral als ik denk wat ik nog denken ga
en dan krijg je ook nog drukte met relaties

besef dat ik midden in het leven sta
al weet ik door die chaos echt niet meer precies
hoe mijn gedachten moet stallen in proza

Niet meer, en niet minder


Onder het motto “Dom geboren, nooit wat bijgeleerd”
Kan ik mij slechts dichter noemen
Reeds in de wieg heb ik al veel gedichten geblèrd
En op behoorlijk kabaal beroemen
Mijn vrienden zeiden; Nou die is ook niet bij z’n hoofd
En ‘k ben ook nooit verder gekomen
Niemand heeft ooit in mijn toekomst geloofd
Maar ik bleef steeds van grootse daden dromen

Kortom ik ben echt als dichter geboren
En schrijf verzen recht en krom
En na al die tijd moet ik nog steeds horen
Wat ben jij toch oer- en oliedom
Maar er zijn d’r die zeggen dat ik goed kan schrijven
En die geloof ik dan ook maar op hun woord
Je moet toch ergens de tijd mee verdrijven
En net als de projectleider ben ik plezant gestoord

Vrije Geest

Geweerd door tralies mijn schoon verleden
verweerd als jaren in vergeten roem
zoals ook de woorden van heil en doem
nog steeds symbool waarom ouden streden.

Die geest nog steeds gehuld achter hekken
verborgen in menig beslotenheid
heeft zich door dichte ramen niet verbreid
en kan zo vele slapenden niet wekken.

Doch is Mijn Geest niet gesloten achter steen
en laat zich achter muren niet vangen
maar breekt zelfs door de dikste wallen heen

maakt zich kenbaar in daden en gezangen
dus is het leven nog niet verloren
en uit haar blijdschap in blijde koren.

Onbezorgde vreugde van een kind


Als zang en dans is mijn leven
vreugde iedere dag Uw kind te zijn
in licht en ruimte mij gegeven
genietend Uw warme zonneschijn.

Laat mij zingen in het ochtendgloren
van Uw grootheid, liefde en genade
samen met de vroege vogelkoren
voor U, één loflied, één serenade.

En de hele dag wil ik U loven
volgen Uw zacht en nodend woord
waardoor wij steeds mogen geloven
dat ieder schepsel tot U behoort.

Liefdevol leven

Gevoelig leven,
slechts door geven,
in waarde gevest,
in nemen ’t lest.

In leven en denken,
aan anderen schenken,
wat jezelf ontbeert,
aandacht die niet bezeert.

In stilte verlangen,
zonder eigenbelangen,
geluk voor mensen,
steeds vrede wensen.

Genieten van mensen
die niet meer wensen
dan jouw naasten te zijn
in Gods liefdeslijn.

Fotografischgeheugen en digitale tegenspraak


Scherpe scharen trekken diepe voren
in ruwe brakke grond als lange verse
wonden waarin onderste naar boven komt
en vogels als zwarte schimmen landen met
scherpe klauwen en rijten met kromme
snavels laatste leven uit de wond.

Als wonden zich weer sluiten tot glad en
effen vlak waar gevoel en leven stromen
in nieuw toegedekt verzorgd geheel
en schimmen zijn vertrokken, zangvogels
weer zingen gaan, zal waar eens pijn van
wonden voelde, een zee van bloemen staan.

Een jaar


Ik wil niet treurig wezen
om voorjaar of zomer
om regen in de herfst
de tijd is voorbij gegaan
van zachte jaargetijden
het frisse groene blad
verblijven in de tuinen

ik geniet van herfstkleur
in bomen langs het pad
typisch geurt stervend herfstblad
over paden waar ik loop
door frisse ochtenddauw
onder fraaie stapelwolken
zwevend door azuren blauw

wacht ik op de winter
sereen in witte gloed
zijn schone stille velden
met tot ijs bevroren water
een landschap zo intens
zuiver puur en groots
weids maar toch niet doods

daarna biedt weer nieuwe lente
zonnewarmte en jong leven aan
zullen in langere dagen
de tuinen in bloei weer staan
ontluiken weer jonge bladeren
aan tal van jonge loot
nee de natuur is nog lang niet dood

in de zomer kleurt weer ’t graan
met haar zachte geel de velden
en graast het vee in alle rust
naast heerlijk geurend hooi
terwijl zon de vakantieganger kust
is het jaar gevormd in regen en zonneschijn
als ‘t leven, wat zou een jaar meer nog zijn?

Zekerheid door de Geest

Laat ons de woorden aanvaarden
die in het boek van vrede staan
laat niet onze daden ontaarden
in zaken die buiten de liefde gaan.

Dat wij handelen in de geest van Uw woord
naar Uw wil ons steeds te buigen
U steeds lovend in zang en akkoord
aan ieder van Uw liefde getuigen.

Buiten liefde klinkt alles als loos metaal
een hol vat zonder klank of inhoud
een noodkreet in een lege zaal
een levende dood, dor en koud.

Breng dan ook in ons Uw Geest
die ons voor ’t eeuwige leven doet kiezen
dan wordt ook ons aards bestaan een feest
en zullen wij Uw genade niet verliezen.

Galaten 5:13-24