Mens zonder principe of geloof
een dorre woestijn zonderleven
hart koud zonder medeleven
gevoelloos en voor noden doof
dode akker verborgen in een kloof
geen zon kan aren doen rijpen
duister zaad kan vrijuit grijpen
gevrijwaard door kwaad en roof
dorre woestijn draagt vruchten
bloeit als schitterend paradijs
door ’t water van de doop
heeft geen pijn of leed te duchten
drenkt en voedt ons met zijn spijs
sterkt met geloof, liefde en hoop.