Gedichten zeggen woorden als gefluister
Van wind die mild het ritselend blad beroert,
Begrip van streling, liefdevolle luister,
Bij naderen zacht de ziel en ’t hart ontroert.
Als uitzien over velden groen smaragd
En geeft als spiegelend gladde zee de rust
Of klinkt als vogelzang in boom en struik zo zacht,
Een bruisend deinende branding aan vlakke kust.
Zo luidt jou roep als engelenzang in d’ oren
Jouw lach als echo schalt door berg en dal
Je stem, welluidend genot om aan te horen
Is, als ik ’t zou ontberen, nooit vergeten zal
Jouw woorden zijn als gedichten gefluister
’t Geluk waar ik liefdevol steeds weer naar luister.
