Door bossen vluchtend edel hert
dat jagers nader komen hoort
tussen bomen over rotsen, barrières,
versnellend steeds voor lijfsbehoud
zijn grote sprong behendig en soepel
ijlend, uren gejaagd door angst
maar weet uiteindelijk te ontkomen.
Zo staat hij hijgend om rust en genot
dat slechts water hem kan schenken
daar even roerloos bij die waterkant
te zekeren alvorens hij gaat drenken
hij zoekt zijn rust naar zekerheid
dat geen jager hem nog zal belagen
heeft daar gevonden rust in welbehagen.
Zo moeten ook wij rusten van druk
van vele onrustig jagende gedachten
die drijven over hoge bergen heen
en ons op vreemde plaatsen brachten
waar vinden wij helderder water dan
waar hemelse beken stromen en in
Zijn armen tot rust weer zullen komen.
Naar psalm 42