Vage herinneringen komen boven
Als een waas die over velden hangt
En wij ons in de zevende hemel geloven
Waar ieder mens nog naar verlangt
En naïef zagen wij de maan voor zon
Dagen waren warmer dan nu in ’t heden
Ochtenden waren zinderend als de dag begon
Zo zagen wij de dagen van ’t verleden
Ach, ’t zijn slechts de herinneringen
Uit de tijd dat wij nog pubers waren
Toen de nevels over velden hingen
Wij het leven nog niet volop ervaren