Ik behoef geen monument


Herinner slechts mijn woorden
Geschreven op een eenvoudig vel papier
Daarin legde ik de akkoorden
Momenten van verdriet of plezier

Hoelang wij nog zullen leven
Niemand weet dat vooruit
De etude hiervoor is nooit geschreven
Ieder weet ’t begin niemand ’t besluit

Voor mij hoeft geen zuil of zerk te wezen
Ik heb geleefd als bon vivant
Dat is in mijn woorden ook te lezen
‘s Avonds zag ik wel, waar ik ’s daags was beland

Geef een reactie Je eerlijke mening wordt zeer op prijs gesteld

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.