Ochtendsonnet


Als de zonnestraal die de dag begroet,
als hoop en ware blijk van Uw zijn.
Laat dat een dag zijn dat ik U ontmoet,
een dag van vrede en zonneschijn.

Heer een dag van liefde en van rust,
waarvan de wereld slechts kan dromen.
Op zo’n dag worden wij ons bewust
dat U in vrede weer zult komen.

Maar valt toch die dag ons wat tegen
en is niet zoals wij hadden gedacht
blijf ons, Heer, dan toch ten zegen
bescherm ons ook door komende nacht.

Ook al morren wij en zijn ontevreden.
Heer luister toch naar onze gebeden.

Hoop eens in mij geboren


Wie zal het Woord ontnemen
gegeven in mijn brein ontstaan
als strijdbaar voelbaar leven
waar ik ooit heen wil gaan.

Mijn hoop te blijven volgen
hetgeen mijn deugd steeds voedt
wat eens in mij is geboren
en mij voor val behoedt.

Wat is dan toch de onrust
die mij drijft in het ongewis
als schip naar vreemd kusten
naar vaste wal die ik mis.

Waai dan wind in de zeilen
waar ik ooit heen wil gaan
geef mij de rust van het heil
waar voeten op vaste wal weer staan.

Niemand ontneemt het Woord
Hij is voor mij de gestreden strijd
de Hoop eens in mij geboren
die mijn innerlijk steeds verblijdt.