Op een kruising van vele wegen
Kijk ik verward om mij heen
Op elke weg kom ik mensen tegen
Nergens ben je echt alleen
Ergens loopt het smalle pad voor mij
Kronkelend en vol rotsen en kuilen
Aan alle comfortabele wegen voorbij
Nergens een plek om te schuilen
Helaas nergens staat richting aangegeven
Een ieder is vrij in eigen keus
Elk mens is verantwoordelijk in eigen leven
Iedereen leeft naar eigen leus
Eens komt ieder aan ’t eind van ‘t pad
De weg die hij of zij zelf heeft gekozen
Die al het goed of kwaad omvat
“De weg des levens” ging niet altijd over rozen