Ondanks, misschien dankzij,
het frisse winterweer
heb ik vanmorgen zingend
mijn sponde verlaten
bezong het witte satijn
wat ik door de vensters
rijkelijk aanschouwde
toen zich de vlakte
aan mijn oog ontvouwde
uit behaaglijk warme kamer
zag ik figuren zweven
over sloot en plas
warm genietend leven
en…. ik wilde dat ik
ook zo jong nog was.
De mens dwaalt door de dag,
Heer, door U gegeven.
Licht dat hij genieten mag,
licht, waarin hij mag leven.
En voor ‘t slapen Heer,
als ’t licht weer vervaagt,
plaats maakt voor ‘t duister,
is ‘t of ons hart U vraagt;
“Heer, toon ons door Uw Licht,
ons weer Uw macht en luister.
Leidt ons met dat Licht,
door iedere dag en nacht,
‘t rechte pad, dat Gij ons wijst.
Ook door de moeilijkheden,
schijnt Gij met Uw Licht ons bij.
Verlicht ons onze schreden,
dat wij op dat Smalle Pad,
in Uw voetsporen treden !
