Verdienen wij nog steeds de vrede
Zo zwaar bevochten door ons voorgeslacht
Of aanvaarden wij zonder slag of bede
Het offer door zo menig jong leven ons gebracht
Blijven wij twee minuten in stilte staan
Om alle gevallenen te herdenken
En houden hun namen hoog in ’t vaan
Om hen voor hun moed eer te schenken
Wie en waar zijn dan de lafaards
Die hun graven met hakenkruisen schonden
Zo ontegenzeglijk laf, ja zo onaards
Dat men hen moet behandelen als laffe honden
Gedenk ook deze dag dat wij eens hebben gezegd
“Nee, dit nooit weer!” en zie hoe het nu gaat
Hoe dikwijls zijn deze woorden nu al weerlegt
En nog steeds heersen oorlogen en haat