Het spiegelglas heb ik gebroken en vertrapt
Het beeld zou alleen maar mens en dier doen schrikken
En wie veilig aan dit schrikbeeld is ontsnapt
Die zal geen poging doen de scherven te schikken
Geen poging tot lijmen der brokken wordt gedaan
Waar kostbaar glas der spiegel eens wordt gebroken
Daar zal geen eenheid van het geheel meer bestaan
Nog nooit is uit barsten nieuw geluk ontloken
Geen zicht geen herinnering meer voor morgen
Slechts alles wat nu nog bestaat is vandaag
De spiegel toonde enkel wat was met zorgen
En wat de toekomst brengt is nu nog de vraag
Helaas spiegelglas is niet meer te lijmen
En dikwijls ook de wil daartoe niet te rijmen.