Stille troost


Het was zo’n groot verdriet
toen ik jou los moest laten
alles viel voor mij in ‘t niet
niemand waar ik mee kon praten.

Met jou verloor ik hier een ziel
een mens, vriend voor het leven,
maar hoe kwetsbaar, hoe fragiel,
het zijn hier is slechts even.

Een ziel hier weggenomen
wat bleef was verdriet en pijn
toch is een Geest teruggekomen
die steeds onze Trooster wil zijn.