Nog is de nacht in mijn hoofd niet geblust
bij het kieren van de eerste zonnestralen
nauwelijks ben ik mij van mijn zijn bewust
of de dagtaak komt mij van mijn bedstee halen
in de ban van onwezenlijk tweeduuster
zoek ik mijn pad langs wel bekende weg
word gaandeweg mijn zijn bewuster
en het doelbereik door zelfoverleg
stilaan verdwijnt door zonnestraal
en vogelzang de nachtelijke duisternis
ontplooit mijn bewustzijn maximaal
word ik weer wakker en dauwfris.