Over een cirkel


We gaan het pad recht toe recht aan
Tot verre einder van het zicht
En denken steeds rechtuit te gaan
Tot waar de horizon licht

En aan het einde van het pad
Vanaf waar onze wieg eens stond
Hebben wij de levensreis gehad
Komen wij aan op onze geboortegrond

Ons levenspad loopt als de aarde rond
Zelfs als wij rechtuit denken te gaan
Hij die lang reeds vóór ons bestond
Leidt ons Zelf over die lange baan.

Gedachtegolven


Gedachten zijn als schimmen in de mist
Als schaduw die bedekt lichte muren
Maar hun vormen worden door schijn gewist
Hun wezen kan het licht slecht verduren

Hun inhoud in ’t brein verbonden met ‘t woord
Zoekt plaatsen tussen zwart en wit in ’t grijs
Daarom wordt waarheid zo zelden gehoord
Wie ’t wel vertelt verklaart men voor niet wijs.