Een dag die komt


Bestaan er dan geen mensen die vrede willen
bestaat de mens uit louter weerbarstig verzet
valt wraakzucht en hebberigheid niet te stillen
ieder voor zich, niemand die op anderen let.

Overal oorlog, machtsvertoon en dictatuur
overal ontheemden, de wereld staat in brand
onder mom van democratie ego aan ’t stuur
en onder vriendschapsleus verraadt men volk en land.

Heer, redt Uw schepping, de mensen willen vrede
maar men geeft van alles alleen aan U de schuld
en ontkent eigen falen dat is de rede
men begrijpt en weet niet Uw eindeloos geduld.

Eens komt de dag dat U de aarde zal richten
dan begroeten wij U met zang en gedichten.

Een woord vol macht


Eens heb ik een stem gehoord
gesproken met macht
Hij sprak slechts één woord
maar heeft veel goeds gebracht.

Dat woord drong door in mijn hart
zoals ook die stem zo vredig klonk
het verdreef alle smart
dat woord is Liefde waardoor haat verzonk.

Wie sprak dat woord
dat woord vol macht
dat woord dat iedere ochtend gloort
en ons de ware vrede bracht.

Veel om te danken


Ik ben een fan van de dag
licht dat alles schoon onthult
om in duister te herleiden wat ik zag
het voor en tegen stil vergult.

Hoe schoon zong de merel in de eik
en hoe heerlijk geurden de rozen
als ik daar aan denk voel ik mij rijk
zelf heb ik voor deze plek gekozen.

De rust in vroege ochtendstond
de rijke schoonheid van de natuur
dat is wat ik hier altijd vond
vanaf vroege ochtend tot late avonduur.

En als de dag weer is afgesloten
ik mijn handen vouw in het avondlicht
dank ik U voor vrede die wij genoten
in lof en zang en een gedicht.

Verbeter de wereld, begin bij jezelf


Een wereld vol haat en oorlog
o Heer, waarom doet U daar niets aan?

We leven in onmin ontkennen Uw bestaan
o Heer laat Uw schepping toch bestaan.

De bomen sterven, Uw natuur verlept
o Heer hebt toch de macht er iets aan te doen?

Er zijn zoveel mensen die verhongeren
o Heer geef voedsel voor iedereen.

Waarom Heer laat U Uw schepping vallen
ziet U dan niet al die mensen in nood?

Uw antwoord is, wij kunnen niet anders verwachten,
“Mens Ik heb u aangesteld als rentmeester
Ik wacht tot u iets doet.”

Zekerheid


Niets meer dan dank en eer
zijn wij verschuldigd
aan onze schepper en Heer
die ons als kroon op Zijn schepping huldigt.

Die ons weer heeft beschermd deze nacht
en door rust en vrede heeft gesterkt
en daarvoor niets van ons terug verwacht
ons geloof door Zijn geest in ons werkt.

Deze nieuwe dag is één van Zijn zegeningen
het wonder van licht en warmte van Zijn zon
bezing ze tezamen met alle andere dingen
bezing ze met de macht waarmee Hij de dood overwon.

Leef zo je door Hem bent geschapen
je bent enig, je bent uniek
onder Zijn bescherming mag je iedere nacht weer slapen
en ontwaak je weer fris en energiek.

Heerlijk seizoen


Welk seizoen strooit zo kwistig
met edelsteen en goud
over de paden zo welig
in het langzaam kalend woud.

Een genot in late “Indiansommer”
wandelen in het knisperend blad
vrij van zorg, vrij van kommer
weg gedachten van een stad.

Dit is het seizoen waar ik van droom
als de natuur zich voorbereid op rust
rust ik ook zelf uit onder een boom
ja, de herfst is mijn leven en lust.

Kijk toch niet naar die donkere luchten
geniet toch van die zonnige dag
loop niet over regen en kou te zuchten
zie toch al die kleuren, die je zo zelden zag.

Eerste zoen


Zo zoek ik in ’t verlengde van de dagen
alleen nog maar jouw liefde warmte en licht
wat zou ik ook om groter schatten vragen
jij bent immers mijn passie en gedicht.

Jij, mijn ware schone muze, zang en dans
dat mijn oog op jou valt begrijpt vast elk mens
geef mij daarom, eenvoudig dichter, een kans
daarin ligt mijn adoratie, heel mijn wens.

Voor jou wil ik duizenden woorden schrijven
zingen schone liederen vol van passie
teksten die je eeuwig bij zullen blijven
voor jou gezongen in schoonste melodie.

Weet dan, voor jou zal mijn pen nooit rusten
mijn geluk begon toen wij voor ’t eerste kusten.

Fluitketel


Ik heb een vrolijk lied gefloten
toch minstens als een merel
niemand heeft zich daar aan gestoten
iedereen zei dat is een vrolijke kerel.

Nu zal ik ook bij somber weer
een vrolijk deuntje fluiten
want straks verheug ik mij zeer
als de zon schijnt door de ruiten.

Ochtendgloren


Ik hoor zo graag de vogels zingen
in kruin van eik of den in het bos
barst elke ochtend hun concert los
ik geniet van al die mooie dingen.

Nachtegaal, fitis of wielewaal
in elke bos zijn ze te horen
ode elke dag in ’t ochtendgloren
dank aan de schepper in eigen taal.

In eerbied vouw ik ook mijn handen
dankend voor vrede, geluk en rust
niet belaagd door ongeval of vijanden

Zo ontwaak ik elke ochtend weer
met een gevoel herboren te zijn
en een dankgebed tot onze Heer.

Waar dromen nooit ontwaken


Laat mij slapen
daar waar dromen
nooit ontwaken.

Daar waar elke dag
de vrede heerst.

Laat mij weten
dat alle mensen vrienden zijn.

Vertel mij de dromen
over liefde en rust.

Help mee
een nieuw paradijs
te scheppen.

De aarde
is daarvoor
gebouwd.

Eerste herfstdag

Vanuit het dal
kijk ik op
tegen hoge bergen.

Luister ik naar
verre echo,
hoor het bulderen
van hoge waterval.

En eeuwig
zingt de wind
het lied door hoge kruinen
en stromen beken
naar en door
het diepe dal.

De bomen kleuren
de zomer is voorbij
dit is de eeste dag
van de herfst.

Zoektocht


Geen dag gaat voorbij
of ik ontmoet mijzelf
’t zij in spiegelglas
in water van heldere stroom
of in gelijkende medemens.

Steeds weer vraag ik mij af
waar of wie ik ben
en of mijn spiegelbeeld
zich ook in mij herkent.

Ik ben niet de enige
die naar zichzelf zoekt.

Maar elke dag
loop ik mijzelf voorbij
in de overwelgende massa.