Nog dromerig stap ik uit bed
met het verkeerde been dus
nog net op tijd kom ik daarachter
en laat me terug vallen
en lig te overdenken
welk been voor vandaag
het goede been is.
Iedere dag heeft z’n eigen problemen
maar ik vind dit toch wel een dilemma.
Geen van beide is namelijk bereid
zich vrijwillig aan te bieden.
Blijft mij niets over dan
de dekens weer over het hoofd te trekken
ten einde het hinderlijk daglicht
niet meer te hoeven aanschouwen.
Al verder dromend
geniet ik een dag
in horizontale houding.
Hmmm…! Is ook ’s weer wat anders.
Niet oncomfortabel dus.