Gun mij rust
In de stille avond
En laat mij aanschouwen
De wonderen
Rijk langs het zwerk
uit gestrooid
In het licht
Der wassende maan
Met mijn woorden
Gaat zacht mijn adem heen
En leg ik mij ter ruste
Hoor ik nog steeds
Het lied der nachtegaal
Zijn het die enkele woorden
Die beklemmen mijn hart
Woorden die ik niet uit kan spreken
Maar enkel bedoeld zijn voor jou
Woorden die jij in mijn ogen kunt lezen
Die de stilte tussen ons zo tekenen.
Stil dromend denk ik
Aan al die jaren
Die zijn verdwenen
In een roes van voorbij
Vergeten in nevel
Slechts als wolken gestuwd
Door wind in eindeloos
Pruisisch blauwe velden
Vindt men hier en daar
Nog dagen van herinnering
Omrand door goud
In stilte vraag ik mij af
Wat hebben die dagen gebracht
Waarvoor is die tijd verstreken
En wat rest ons nog aan tijd
Komen nog tijden van vrede
Of rest de aarde enkel nog strijd.
