Maand: maart 2022

Stromen van hoop


Als ooit alle beken zullen overstromen
zal het zijn van vele geplengde tranen
die zich tussen begroeide oevers banen
naar het dal waaraan niet is te ontkomen.

Stromen naar wijde zeeën gemengd met zout
ook daar natuur en elementen weerstaan
in wereldwijde stroming door zee en oceaan
gehard en door wisselend getij vertrouwd.

Maar ook menig traan van enkel blijdschap
heeft zich met die kolkende stroom vermengd
daar waar begrip werd getoond en vriendschap

werd ook menig traan uit ontroering geplengd.
Eens zullen die beken in vaste banen stromen
als alle mensen werkelijk tot inzicht komen.

Niet in de sterren


In sterren staat het niet geschreven
het tijdstip van geluk of verdriet
zij richten geen uren in ons leven
of sturen niet de lijn in ’t verschiet.

’t Vooruitzicht blijft in duister verborgen
wij leven en vertrouwen op hoop
dat wij in Zijn macht zijn geborgen
bezegeld door opstanding en doop

Geen ander denkbeeld zal bewijzen
dat sterker macht zal winnen op aard
de waarheid zal z’n recht opeisen
de leugen verslagen met het zwaard.

Handelseerlijkheid


Op de paardenmarkt te Zuidlaren
staat een handelaar met brede gebaren
mensen ziet wat u hier kunt kopen
dit paard kan de sterren van de lucht lopen
het is uw bezit voor een appel en een ei
ga toch niet aan deze kans voorbij

een agrariër zag dat ros wel zitten
en vroeg; Zeg man ’t is niet om te vitten
die knol kan nu wel goed lopen
maar kan ik hem voor ’t werk ook kopen?

Wààààt…, werken beste man?
Geen paard dat beter kan
je zult beslist merken
dat je staat te lachen als je hem ziet werken.

Een week later ziet de boer de koopman weer
en sprak; Zeg luister ’s beste heer
jij zei dat ik zou lachen als ik dat paard zag werken.

O……, weinig te lachen dus zo te merken!

De weg die redt uit wanhoop


Toen we keerden was er geen terug
alleen afgrond en vreselijk hoge bergen
en geen begaanbare wegen.

Elke poging strandde in begin
we hadden de verkeerde weg gekozen
hij liep naar één kant en niet terug.

Het ergste was niet dat de weg
ons niet meer zou leiden naar veilig oord
ook de hoop bleek geheel vervlogen.

Wat is dan het leven zonder hoop
slechts door angst tot wanhoop gedreven
een uitweg zoeken in geloof.

De weg naar ’t paradijs is afgesloten
maar God Zelf opende een nieuwe weg
wie op Hem vertrouwt wordt nooit verstoten.

Getroost uit wanhoop


Ik sliep, het was zeer duistere nacht
geen maan of sterren schenen
alsof ik gevangen zat in kwade macht
en iedere lach verstikte in wenen
geen dag ooit meer ontwaken zou
de wereld zich spoedde ten einde
de zon veranderde in ijzige kou
en elk levend schepsel kwijnde.

Toen omvatte mij plots een heerlijk licht
en een vriendelijk zachte stem riep mij
Mijn kind geloof niet in dit gericht
Ik kocht u aan het kruis reeds van alles vrij
Mijn zon verwarmt de ganse aarde weer
Mijn maan en sterren begeleiden u bij nacht
vrede en rust schenk Ik u steeds meer
en stap voor stap is uw leven aangebracht.

Eeuwige zang van verlangen


Eeuwig ruist de wind door de bomen
vertelt van lang vervlogen tijd
en van nieuwe toekomst dromen
aan schone verwachting en belofte gewijd.

En stil luisteren wij naar die zangen
hoe vol van vreugd de tijd zal zijn
in grenzeloos hoopvol verlangen
op tijden zonder verdriet of pijn.

En eeuwig nog ruist de wind door bomen
vertelt ook nu van lang vervlogen tijd
voor ieder die van een toekomst wil dromen
die enkel aan de liefde is gewijd.

En stil luisteren wij vol verlangen
naar het Woord dat nimmer slijt
en klinkt in duizenden gezangen
over een eeuwige vredestijd.

Mijn plek


Laat mij genieten van avondstilte
van nachtelijke hemel met sterren bezaaid
zilveren nevel over velden
beschenen door het licht der maan
silhouetten van boerderijen
die daarboven als schimmen staan

Laat mij genieten maagdelijke rust
wijl in verte klokken beieren
de zon aan de kim zijn laatste banen trekt
ver weg ’t ratelen van een trein
lucht bezwangerd met lentegeuren
alleen hier kan ik gelukkig zijn.

Zal ooit vrede heersen


Mijn tranen vloeien tussen bloemen
Op schone velden van vree
Terwijl liederen klinken in bomen
Vervalt de aarde in wee
Hier ver vandaan slaan granaten
Huizenblokken in puin
Waar mensen zonder rede elkaar haten

Ik bid; Waarom kan de vrede niet bestaan
Zijn mensen uit op bezit en macht
Horen niet de heerlijke vogelzangen
Maken van de dag een nacht
Genieten niet van de schone schepping
Maar bedreigen elkaar met moord en dood
Het enige wat wij nog kunnen doen
Is bidden; “Heer red ons uit de nood.”

Zegening en taak voor iedere dag


Zo langzaam verglijden dagen van mijn leven
en geen enkel daarvan die ik wil missen
allen zijn ze mij in Zijn grote genade gegeven
als ik kiezen zou, zou ik mij wellicht vergissen.

Geen geschonken dag kan onbelangrijk wezen
heeft op deze wereld steeds zijn eigen doel
daar in het leven steeds nieuwe vragen rezen
bevrijdt te kunnen zijn van onbestemd gevoel.

Vragen die ik dagelijks tracht te weren
dragend steeds weer eigen oplossing aan
waardoor ik waarschijnlijk nooit zal leren
nodeloos door diepe dalen heen te gaan.

Iedere dag is er om te danken voor alles wat was
en bidden dat ook deze dag weer goed mag gaan
genezing voor een zieke, danken voor wie genas,
ook als hulp en ondersteuning naast anderen staan.

En aan het eind van iedere ontvangen rijke dag
wil ik in dankbaarheid mijn handen vouwen
U bekennen elke fout en zonde die aan mij lag
heel mijn ziel en zaligheid aan U toevertrouwen.