Een gespreksvorm?
’t Kent geen norm.
Hoe te noemen?
Eigen daden roemen.
Tot besluit?
Loopt altijd op ruzie uit.
Uren discuteren over verschillen.
Nooit toegeven willen.
Eigen standpunt altijd beter.
Op een voetstuk van een meter.
Anderen de grond in discuteren.
En er zelf geen barst van leren.
Een goed gesprek,
heb je pas echt gevoerd,
als je kunt zeggen;
“Daar heb ík wat van geleerd”