Gedachten die hem vrolijk maakten
aan gebeurtenissen van toen
een glimlach om zijn lippen toverden
herinnering weerkaatsend in zijn ogen
stil mijmerend om die woorden
gesproken vriendelijk en teer
een hand strelend over zijn wangen
hoort hij in melancholie nog weer
een zachte stem alleen voor hem
alsof een harpsnaar werd beroerd
een zuivere heldere toon.
Maar waarom die tranen?