Hoe kwam het dat ik bloosde
Toen ik jou van verre zag
Terwijl de regen hoosde
Scheen zon in jouw stralende lach
En toen ik jou passeerde
Wist ik niet waar ik kijken moest
Zodat ik in zware shock verkeerde
Wist niets te zeggen en hield me koest
Maar toen jij mij aansprak
Schrok ik met letterlijk dood
Voelde ik mij een papzak
En kwam prompt in ademnood
Toch zijn we tegen de regen
In één portiek gaan staan
En al was ik nog steeds verlegen
Toen de zon kwam
zijn we samen verder gegaan.
