Eens zal toch de wereld begrijpen
dat ’t zo niet langer meer gaat
ooit moet ’t weten toch eens rijpen
dat vriendschap meer is dan haat.
Eens zal toch ’t geweld wijken
voor liefde, vrede en geluk,
dat zal de wereld zo verrijken
dan maken we elkaar net meer stuk.
Eens zullen alle mensen
van alle rassen, overtuiging en natie
enkel nog de ware vrede wensen
dan valt niemand meer uit de gratie.
Wat de Geest ons opdraagt
als bovenaardse belasting,
is in feite niets anders
dan onze aardse plicht.
Elkaar in liefde dienen
en de vrede onderhouden.
Geef de wereld door wat liefde is
vanuit je hart, vanuit je ziel
verdrijf de smart, troost bij gemis
waar ooit iemands vriend ontviel.
Wees steun en staf voor iedereen
die gebogen door ’t leven gaat
niet voor goede vrienden alleen
ook hem die jou in stilte haat.
Laat weten dat je er voor elk bent
als toevlucht en luisterend oor
dat je ieders noden kent
daar zijn wij uiteindelijk mensen voor.
Jezus tussen Zijn vrienden (Emaüsgangers)
Een vriend, die waarachtig is,
en vreugd en leed wil delen,
zo’n vriend is een getuigenis,
een weldaad voor velen.
Een vriend, die ieder mens waardeert,
altijd klaar staat voor een ander,
wordt door iedereen gewaardeerd,
is een voorbeeld voor een ander.
Zo’n vriend is een mens,
een mens, die God wil gedenken,
omdat hij leeft naar Zijn wens,
aan anderen aandacht te schenken.
Hij is vriend, een vriend van God,
Die in de mens de rede vond,
niet te handelen naar Zijn gebod,
maar gedenkt, Zijn eeuwig verbond.
De zorgen voor vrinden,
gedragen in een hart
waar men rust kan vinden,
verzachten alle smart.
Samen lopen langs de paden
door moeilijk en oneffen terrein
door smalle beken of rivieren waden
gewoon omdat we voor elkaar er zijn
over hoge steile rotsachtige bergen
dringend door het dichte woud
langs randen van gevaarlijke ravijn
waar ik jouw en jij mijn hand vasthoudt
In een onafzienbaar streven
en niet blind voor het gevaar,
bereiken wij samen de overzijde
blij omhelzen wij elkaar.
Zoals water stroomt van hoog naar laag
En meandert gestaag door dalen
Korenvelden golven in zachte wind
Stranden blinkend in zonnestralen
En vanuit de kruinen der bomen
Klinkt onophoudelijk de vogelzang
Zo is een wereld geschapen vol dromen
Bestemt om in vrede te leven met elkaar
Genietend ’t leven van wat is gegeven
De schoonheid weer van iedere morgen
Dagen badend in het zonnelicht
Over velden kleurend van bloemen
In hartslag van dagen
En adem van leven
Reiken wij de hand
Aan ieder die wij ontmoeten
Het zij vriend of vijand
Ieder mens is zo geschapen
Dus laat hen in hun waarde
Vier feest met je vrienden
En spreek met elk ander
Er is al zoveel ellende
Eeuwig ruist de wind door de bomen
vertelt van lang vervlogen tijd
en van nieuwe toekomst dromen
aan schone verwachting en belofte gewijd.
En stil luisteren wij naar die zangen
hoe vol van vreugd de tijd zal zijn
in grenzeloos hoopvol verlangen
op tijden zonder verdriet of pijn.
En eeuwig nog ruist de wind door bomen
vertelt ook nu van lang vervlogen tijd
voor ieder die van een toekomst wil dromen
die enkel aan de liefde is gewijd.
En stil luisteren wij vol verlangen
naar het Woord dat nimmer slijt
en klinkt in duizenden gezangen
over een eeuwige vredestijd.
Volg wegen van gedachten
aangelegd door hoop
in mijn eigen tempo
zonder ijlen en zorgen
zoek ik rede van mijn zijn.
Weten dat ik over paden
struikelend verder ga
naar finish aan de horizon
die slechts belofte biedt
van eeuwige warmte en zon.
Laten we niet pochen
over overwinningen.
Laten we niet klagen
over verlies.
Laten we spreken
over geluk, vrede en liefde.
Laten we in vredesnaam
elkaar de hand rijken.
Geef in eerlijkheid
waarheid een wereld rondom
dat is echt liefde
waar pijn verzacht wordt
door begripvolle woorden
neemt geluk pijn weg
vrede en geluk
worden gesymboliseerd
door witte duiven.
Oorlog,kapitaal
hebben als hun symbolen
raket en Boeing
Een wereld die geen rust meer kent,
geen geluk, geen vrede,
waar niemand meer zijn blikken wendt,
naar boven, in een stille bede.
Een wereld die geen tijd meer heeft,
voor rust of voor gebed,
die enkel naar meer bezitting streeft,
niet op andermans noden let.
Een wereld die steeds streeft naar macht,
naar glorie, roem, en eer,
waar men om armoe en verdrukking lacht,
ként men zelfs ‘t geluk niet meer.
Daar in zo’n wereld vol eigenbelang,
waar men enkel bouwt op macht,
daar komt de vrede enkel in gedrang,
en wordt geen leed verzacht.
Maar ééns zal men de wereld zien,
in ‘t licht van de schepping en van God,
en zal de wereld dan misschien,
zich draaien in geheel ánder lot !
Eens zal er een overwinning wezen
een grote overwinning wereldwijd
dan heeft niemand nog wat te vrezen
misschien is ’t nog een kwestie van tijd.
Één macht zal alle machten verslaan
slechts één Koning zal dan nog heersen
de vijand alleen komen te staan
en uit woede zijn tanden knersen.
Dan heerst niet meer pijn en verlies
maar is ieder geborgen in vree
wordt alles versiert met bloemen en lelies
loopt ieder in blijde feeststoet mee.
Dan hoort men blijde zang en lof
en wordt genood in Heersers woning
aan het feestmaal in Zijn schone hof
Liefde is de naam van de grote Koning.
Zoek poëzie waarin mijn woorden kunnen schuilen
Klanken die waaieren over stad en veld
Als de bronzen stemmen van klokken uit een carillon
Waarvan de klepel de historie vertelt
Over streken ver in het rond
En ik wil roepen over vrede
Over vriendschap en geen geweld
Over mensen die elkaar respecteren
In een wereld waar elk leven telt
Ik blijf hopen op genoeg voor iedereen
Nergens armoede en verdrukking
Overal, zwart of wit, elk mens gelijk
Gelijk het ritme en metrum in zeer geslaagde poëzie
Pas als de mensen dat zouden accepteren
Dan hoorden we weer zang en muziek
Maar wie zal van geweld ooit vrede leren
Zo niet, dan stuit mijn zoektocht slechts op kritiek.
