Categorie: pinksteren

Een vuur is ontstoken
Die verwarmt ons met heilige gloed
Geest die zorgt dat ons niets heeft ontbroken
Een Geest die ons met liefde voedt

Geest van Vader en Zoon
Die ons ware liefde leerde
Met Heilig vuur kroonde als een icoon
Elk mens als Gods kind adopteerde

Geest die alle mensen steun wil geven
Verheft uit alledaags verdriet
Ontheft van zware lasten in hun leven
Die ieders moeilijkheden ziet

Heilige Geest wilt U ons leiden
Op die lange reis naar Vaders huis
Waarheen wij mogen gaan na bevrijden
Door de Zoon verlost aan het kruis

Uw Geest wil eeuwig ons verwarmen
Een vuur van louter liefde zijn
En brengt ons eens in Uw armen
Toont ons gelijkheid, groot of klein

Laat ons door Uw Geest liefde tonen
Aan ieder mens om ons heen
Ook hen die ons smalend honen
In Uw schepping hebben wij zoveel gemeen

Wij vragen om Uw Geest ook al verdienen wij die niet
Maar laat ons in eerbied diep buigen
Als U onze zonden ziet
Wil ons ook dan van Uw genade overtuigen

Dank U dat niet wij maar door Uw Geest
Uw woord mogen verbreiden
Ondanks dat wij dikwijls afvallig zijn geweest
Ons steeds weer door Uw Geest wil leiden

Een vreugdevuur heeft U ontstoken
Een gloed die mij tot daden dwong
Een zekerheid dat Uw verbond niet is verbroken
Een lied dat uit het diepst van mijn hart ontsprong

Als een zachte streling van een bries
Het voelde als heling om mij heen
Alsof U adem mij nieuw leven in blies
Uw liefde hield mij op de been

Er kwam een frisse regen in mijn ziel
Regen die wind en vuur niet kon doven
Uzelf voorkwam dat ik U afviel
Daardoor ben ik steeds in U blijven geloven

Op deze tweede pinksterdag
hoor ik de wind door de kruinen
wuiven op deze feestelijke dag
waarin de vogels rondbazuinen
dat aarde nog steeds is een paradijs
waar tussen het blad der vele bomen
een vrolijk lied klinkt als eerbewijs
aan Hem die in vuur en wind wil komen.

Genietend van warmte en zonneschijn
rondziend in de machtige natuur
in heel die schepping ben je dan zo klein
tussen al dat wonderlijk schoon zo puur
wie zal dan niet in zijn hart loven
de Schepper van dit schone feest
wat ons begrip ver gaat te boven
ons wordt gebracht, in wind, door de Geest.

Vogel in wind en vuur
Geest van louter leven
troost in elk levensuur
U die ons slechts
zekerheid kan geven.

Vlieg binnen in onze ziel
verlicht de duistere hoeken
waar over onze schaduw viel
wij niet meer wilden zoeken
doe ons Uw wil uit de doeken.

Als zachte streling
vernam ik een bries
om mij heen
het voelde als heling,
een liefdevolle hand
naar het scheen.

Warmte heeft mij doortrokken
als gloed van vreugdevuur
dat mij tot daden dwong
en zangen deed ontlokken
uit dank dat in dit vuur
ware zekerheid ontsprong.

En als een frisse regen
water gesprenkeld in mijn ziel
dat wind en vuur niet doofde
stortte Uzelf de zegen,
toen ik aan U voeten viel,
met Uw Geest die mij doet geloven.

Geef ons Uw Geest ons te verwarmen
een vuur van louter liefde en geluk
waarmee ieder mens elk zal omarmen
de wereld bevrijdt van angst en druk.

Uw Geest waarmee wij liefde tonen
aan elk levend wezen hier op aard
en ook aan hen die ons smalend honen
maar ook door Uw liefde zijn bewaard.

Laat Heer, het vuur hoog oplaaien
diep in ons hart en onze broze ziel
dat wij op aard Uw woord mogen zaaien
zodat een ieder eerbiedig voor U kniel.

Geef die Geest die wij niet verdienen
omdat wij U verwierpen op Golgotha
laat ons nu door die Geest U dienen
hoor ons door Uw woord in Uw gena

Redeloos zwalkt een schip,
over oceaan en zee.
In een ruwe kolkende wind
drijft het met de stromen mee.

Weerloos in natuurgeweld
in een mateloos gevaar.
Bedreigt door stormgeweld
en de lading is zo zwaar.

Door ware stuurmanskracht,
trotserend, weer en element,
vaart ’t schip door duistere nacht.

Wie deze krachten kent,
maar toch niet is bevreesd,
die heeft als roer de Heilige Geest

Een deken van warmte en gevoel
Omsluit de gehele schepping
Voor eensluidend saamhorig doel,
voegend zich tot één mening.

Als een krans van zonnestralen,
Een lichtgloed als een aureool.
Dat geen schepsel zal verdwalen,
of ergens doelloos in ‘t ronddool.

Een lichtkrans als een vuurgloed,
een vuur van hartstocht en eer,
dat niet geblust, door ’t kruisbloed,
tot helse kilte weder keer.

Er ligt een warme gloed om de aarde.
Warmte, voor mens, dier en plant.
Warmte, voor ieder van levenswaarde.
Liefde, alleen uit Gods gulle hand.

Zomaar op deze heerlijke pinksterdag
op mijn favoriete plekje bij de vijver
schrijf ik in de zon mijn gerijmd verslag
iedereen ziet dat ik overloop van ijver
tijdens dat druk gedoe zit ik te genieten
van het weelderig groen en bloemen
als daar zijn de azalea’s en de margrieten
genot te veel om allemaal op te noemen.

Op die middag van die mooie pinksterdag
daar op dat favoriete plekje bij de vijver
was het even of ik met andere ogen zag
naar alle onenigheid en vervelende na-ijver
tevreden keek ik naar de vissen in het water
hoorde overal vogels fluiten honderd uit
in de verte klonk hees eendengesnater
ik dacht; “Is dit ’t paradijs wat eens is verbruid?”

De zonnestralen verwarmden ons als vuur
alles leek op deze stralende dag een feest
een hervorming van al het leven in de natuur
als was alles aangeraakt en bezeten door de Geest.

Elke keer wil ik bij mijzelf beginnen
met verbeteren en vrede brengen Heer
maar dan voel ik de pijn vanbinnen
daar ook ik niet recht sta in Uw leer.

Heer, zend mij de Geest die U bezat
waarmee U de wereld kunt omspannen
liefde waar U het heelal mee omvat
de Liefdesgeest en kroon op Uw plannen.

De Geest door zachtmoedigheid geleid
om Uw woord op aard te verspreiden
die zorgt dat ieder mens zich verblijdt
als hij aan Uw wil zich kan wijden.

Geest die U naar de aarde hebt gezonden
in tongen van vuur en ongebluste vreugd
die de mens met de hemel heeft verbonden
en ons tot zingen toe heeft verheugd.

Laat die vlam een vuur ontsteken
zodat wij voelen die heilige gloed
waardoor wij met ontzag spreken
over de Geest die voor falen hoedt

Geest door Vaders Zoon gezonden
leer ons de liefde en het ware woord
dat wij onze vrienden onomwonden
kunnen tonen zo Hij wil dat het hoort

trooster van allen die terneergeslagen
nederig vragen om Vaders zorg
omdat zij dikwijls zware lasten dragen
sta voor hun verlichting borg

leid ons op onze lange levensreis
over het pad dat ons moet brengen
naar het einddoel, het paradijs,
waar leven in eeuwigheid zal lengen.

Er is een fakkel ontstoken
Verlicht het duister op aard
Heeft angst en twijfel gebroken
De hoop en liefde bewaard

Nu gaat dat licht over de aarde
Verwarmt een ieders hart
Dat Zijn gena aanvaarde
Die de dood heeft getart

Hij draagt het vuur van het geloof
En elk mens die Hem nooit griefde
Maar bij Hem aan de maaltijd schoof
Schenkt Hij de kracht der liefde.

Er is een fakkel ontstoken
Met zacht en helderlicht
Hij heeft de duisternis doorbroken
Op aard weer vrede gesticht

Dank dat U ons niet alleen hebt gelaten
ook nadat U op wolken werd gedragen
en wij bedroeft tezamen zaten
stuurde U Uw Geest om ons te schragen

U schonk ons die Geest, Uw heilig vuur,
zodat wij steeds van U zouden getuigen
bij vrolijk feest of droevig uur
en U alle lof en eer betuigen.

Wij danken U dat U in de doop
de geesteskracht wilt bezegelen
bevestig hiermee voor ons de hoop
dat U ons plek in de hemel wilt regelen.