Categorie: Gods belofte

Hoort U niet mijn klagen
over gebreken en tekort
over last die ik moet dragen
elke dag die zwaarder wordt

U hebt toch belooft te geven
alles wat in leven nodig is
als wij voor Uw schepping streven
is ons voortbestaan gewis

Heer ik zie zo weinig van dat goede
dat U sprak in Uw geschreven woord
neemt U ons werkelijk in Uw hoede
als wij leven zo het hoort?

Niets wat ik vroeg van aardse rijkdom
mocht ik ontvangen uit Uw hand
slechts zekerheid als ik tot U kom
ik uit gená mag wonen in Uw land.

Vanuit mijn hart vol verlangen
zie ik naar U omhoog
met een ziel vervuld met zangen
verwacht ik U in de hemelboog.

Geheel mijn geest verwacht Uw komst
zoals U op de wolken bent weggevaren
en verwelkomt ons bij thuiskomst
te saam met hemelkoor en snaren.

En het mooiste is wat U hebt beloofd
dat U eeuwig Uw woord zult houden
voor allen die in U hebben geloofd
nooit Uw liefde hen zult onthouden.

Dan zullen wij vrolijk zingen
van al Uw goedheid hier op aard
de schoonheid van alle dingen
vanaf de schepping voor ons bewaard.

Als ik alleen loop in diepe gedachten
peinzend over moeilijkheden pijn en gemis
zonder iemand in mijn buurt te verwachten
voelt ’t net of er iemand vlak naast me is.

Iemand die legt Zijn hand op mijn schouder
die roept me heel zachtjes bij mijn naam
wiens stem gaandeweg wordt vertrouwder
en stil loop ik verder met Hem saam.

Hij praat als kent Hij al mijn zorg en gedachten
Hij neemt ze stuk voor stuk bij mij weg
’t is of Hij mij bevrijd van kwade machten
zonder dat ik mijn zonden aan Zijn voeten leg.

Hij spreekt van oorden waar wij samen komen
prachtige kleurrijke tuinen hier ver vandaan
paradijzen waar wij hier op aarde slechts dromen
en waar ieder schepsel ooit eens heen zal gaan.

Maar als ik eindelijk in staat ben om te spreken
Hem wil vragen waar al dat schone dan wel is
Kijkt Hij mij aan ; “Zoek niet in aardse streken.
Zo je Mij niet volgt, loop je dat schone mis”.

Plotseling was Hij geheel verdwenen
maar Zijn stem klonk nog zo lieflijk na
nog kan ik niet vatten dat Hij mij is verschenen
maar ik weet mij opgenomen in Zijn gena.

Ben zo benieuwd wat er ligt over de horizon
Nee, niet na het einder van het zicht
Maar daar, waar zelfs de zon de aarde niet bereikt
Daar ver buiten ’t heelal en buiten ’t licht

Men zegt dat daar geen leven mogelijk is
Daar schijnt noch morgen- noch avondrood

Toch moet juist ook daar zonlicht stralen
Daar licht een stad van schitterend goud
Gebouwen rusten op diamanten pilaren
En hebben gevels gekroond met ivoor
Zilveren fonteinen spuiten uit parelmoeren schalen

Maar niet de schoonheid van het aardse goed
Die men achter die parelen poorten zou verwachten
Het is de zachte hemelse gloed
Die geleden leed doet verzachten.

Dagen vormen leven
als gesloten parelsnoer
met gouden slot
verbonden door vandaag

in verband dat gisteren
naar morgen loopt
waar nieuwe dag weer
hoop zal vormen

zolang morgen dus bestaat
is geen toekomst uitgesloten
dus het eeuwige morgen
duurt heel lang.

Niet zomaar op een keer
ben ik begonnen met dichten
’t was tegenslag
wat mij woorden gaf.
Een stem, een overweging,
die vroeg naar mijn verdriet,
of ik de weg niet kende
om verder te gaan.
“Schrijf,”zei Hij,
“Hoe Ik je wil leren,
samen met Mij
verdriet en pijn te keren!”