Categorie: Geloof, hoop en liefde

Langzaam vorder ik
stap voor stap
met loden schreden
bergopwaarts
in geloof en hoop
ooit de top te betreden.

Vanwaar ik overzie
het diepe dal
waardoor ik ben gegaan
over het smalle pad
langs ravijn en kloven
en uiteindelijk
door liefde
ben blijven staan.

Hij zei ; “Ik bèn!
Altijd naast je,
boven je,
onder je.
Altijd ligt Mijn hand
op je schouder
tot zegen en steun.

Overal wil ik
je toevlucht wezen
liefde die jou omringt.
“Ik bèn!
Wil altijd wezen.

ABBA! VADER!!”

Geef het wachten niet op aan de poort
eens zal ontsluiten ieders hart
zul je bemerken dat menigeen je hoort
met een open oor voor je smart.

Geef het vragen niet op om erbarmen
maar blijf leven met zekere hoop
dat Hij je eens ontvangt in Zijn armen
Hij heeft je aangenomen met Zijn doop.

Blijf leven in de Geest die Hij je zond
Hij die je vanaf je prilste leven kende
sloot voor eeuwig met ons dit verbond
beloofde ons te redden uit ellende.

Een telefoon van boven
geen lijn of draad
alleen Zijn liefdesgeest
waardoor Hij tot me praat.

Hij heeft geen horen nodig
en ook geen PTT
een toestel zelfs is overbodig
met sms zit hij niet mee.

Dagelijks vraagt Hij hoe ’t gaat
waar nodig weet ik dat Hij is
mijn steun tot ’s avond laat
door Hem is ’t dat ik geen modem mis.

Ik heb een heel dik boek gelezen
wat van voor tot achter over liefde gaat
waarin ieder mens zichzelf mag wezen
verantwoordelijk is voor eigen daad.

Soms zijn de teksten moeilijk te begrijpen
vraag je jezelf af of dit wel liefde is
maar laat je de betekenis werkelijk rijpen
lees je na schuld ook weer vergiffenis.

Dat boek vertelt ook van moeite en pijn
van vreugde en van verdriet
en waar je werkelijk moet zijn
als ’t even in je leven niet meer ziet.

Als ik dus de echte liefde zoek
als ik me moe voel en verslagen
lees ik weer de woorden uit dat boek
en weet ik Wie ik om hulp moet vragen.

Ik hoorde de stilte die even sprak
meer vertelde dan duizend woorden
doch geen seconde de rust verbrak
al klonk hij in vele schone akkoorden.

Ik hoorde een stem die nooit gesproken heeft
om niet de stilte te verstoren
van ‘t zeker Woord dat in mij leeft
en dat zich wezend laat horen.

En zwijgend hoor ik ’t akkoord
van gena, liefde en ontferming
in gevoel van stille rust verwoord
en weet mij geborgen in Zijn bescherming.

Lieve Heer, zal ik U eens vertellen
ik ben het niet eens met Uw beleid
‘t doet ons op andere gedachten hellen
en brengt op aard alleen maar strijd.

Uw woorden brengen slechts consternatie
wij snappen er geen syllabe van
het wekt bij zeer veel mensen agitatie
ik vraag me af Heer, of dat niet beter kan.

U schiep toch de mens naar Uw beeld
U kwam ook in die gedaante Zelf hier
en hebt onze gevoelens ook gedeeld
U kent ons nu toch? Doe ons een plezier.

Wij zullen onze eigen boontjes doppen
en bepalen ons beleid nu zelf wel
dat U ons niet helpt is niet te verkroppen.
Maar toch Heer, vragen wij. Red ons uit de hel.

Waar geen muren maar alleen open deuren zijn
licht van liefde en genade komt binnen stromen
door één geest verbonden in brood en wijn
in verwachting voor uw zegen tesamen komen

geen muren Heer kunnen Uw huis vormen
maar gemeenschap in Uw grote naam
leven naar Uw liefdewens en vredenormen
bouwen wij aan Uw wereldkerk tesaam.

Laat me weten
wat je gedachten zijn
ik wil voelen
jouw verlangen
in jouw stille zucht gevangen
en je verlossen van je pijn.

Kijk me aan
laat me zien in je hart
met je droeve ogen
wat je leven zo verward
en neem de hulp
die ik je aan wil reiken.