
Iedere dag zo heel gewoon,
onze eigen drank en spijze,
we beschouwen het als loon,
verdient op onze eigen wijze.
‘t Wordt een rite iedere dag
bezinning is er niet meer bij,
ieder weet wat hij eten mag,
na danken is ieder weer vrij.
Toch was het een heel ander maal.
Op die avond in Jeruzalem.
Jezus met Zijn apostelen in die zaal
En één daarvan verloochende Hem.
Hij wíst van spot, hoon en lijden.
Van pijnen die Hij moest doorstaan.
Hoe Hij tegen satan moest strijden.
Hij heeft alles voor ons ondergaan.
Daarom, als wij aan tafel eten,
heel gewoon op doordeweekse dag,
laten we dan eens niet vergeten,
even stil te staan bij “Witte Donderdag”.
In ’t gedenken van onze zegeningen,
’t hoeft niet “gebroken brood en wijn”
en in allerlei andere dingen,
kan het ook al Avondmaal zijn.
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...