Ik worstel met woorden
Die jou beschrijven
Alsof ik je voor mij zie
In al jouw schone lijnen
Met gracieuze beweging
In pastel kleuren
Verdwaast door gedachten
Zowel des daags
Als in duistere nacht
Blijf ik hoop koesteren
Dat al mijn gedachten
Geen dromen zijn
Vanaf verre streken
Roept de nood
Roept een angstkreet
Heerst de angst
Heerst verdrukking
Heerst de dood
Slechts de heerszucht
Slechts de tirannie
Met dodelijke wapens
Dreiging met grof geweld
Geen levensontziende
Machtswellust
De wereld staat verlamd
Slechts één mens
-Een monsterlijk wezen-
Doet heel de mensheid sidderen
Doet heel de aarde vrezen
Dikwijls rek ik mijn dromen
Door de morgen uit stellen
Te bekijken in het licht der maan
Omrand met twinkeling der sterren
Omgeven in nachtelijk duister
Wachtend op het ochtendgloren
Ontwaak ik bij het licht der dageraad
Ontstoken in de gloed der horizon
Reeds raast het verkeer over straat
En open ik langzaam mijn ogen.
