Het is zo moeilijk


Geen aardse goederen bezitten
enkel leven van Uw woorden
niet aan eigen rijkdom klitten
dikwijls dat wij daar aan stoorden
’t is zo moeilijk te verstaan
slechts in blind vertrouwen
zonder bezitting door te gaan
wij willen zoveel zelf houden.

Eens zullen wij onszelf verliezen
zelfs ons leven loslaten in Uw hand
help ons niet verkeerd te kiezen
maar ons scharen aan U kant
leer ons toch trouwe Vader
dat er zoveel meer nog is
trek ons met Uw woorden nader
in Uw liefde lijden wij geen gemis.

Discussie.


Een gespreksvorm?
’t Kent geen norm.
Hoe te noemen?
Eigen daden roemen.
Tot besluit?
Loopt altijd op ruzie uit.
Uren discuteren over verschillen.
Nooit toegeven willen.
Eigen standpunt altijd beter.
Op een voetstuk van een meter.
Anderen de grond in discuteren.
En er zelf geen barst van leren.

Een goed gesprek,
heb je pas echt gevoerd,
als je kunt zeggen;
“Daar heb ík wat van geleerd”