Heb vandaag gewandeld
Door een dag van mijn leven
Een dag verder van het verleden
Nog weinig stappen
In de toekomst
Een gedacht aan ’t zijn
Enige meters door ’t leven
Wandelend in vergane illusies
Een idylle uit verleden
Die een glimlach vormt in ’t heden.
In schone avondschemer
terwijl menig vogel nog zong
rode gloed langs verre horizon
een vurige bal dalend in zee
op de scheidslijn ’t silhouet
van bolle zeilen op vaste koers
als droom uit vervlogen tijd.
Slanke schim van sierlijke
vogel glijdt door het decor
als engel die het schip geleid
naar waar het licht der zon
verder verbreidt en schijnt
daar achter de verre horizon
om nimmer naar duister te keren.
Meerdere malen dwaalt mijn gedachte
naar de polder waar ik ben geboren
waar ik door velden zwierf in ochtendgloren
de zon vanaf de horizon mij toelachte
dan zie ik witte wolken door blauwe lucht
herinner mij nog vage bossen langs de kim
een verre struik als een nevelige schim
hoor de weidevogels in hun ochtendvlucht
nog stijgt de zon daar dagelijks over velden
en is het gras er nog steeds even groen
veel heeft voor economie moeten ontgelden
het weidse uitzicht is niet meer zoals toen
weiden zijn doorsneden met wegen en spoor
en nergens ligt er stilte meer zo in ’t gehoor.
