Volg wegen van gedachten
aangelegd door hoop
in mijn eigen tempo
zonder ijlen en zorgen
zoek ik rede van mijn zijn.
Weten dat ik over paden
struikelend verder ga
naar finish aan de horizon
die slechts belofte biedt
van eeuwige warmte en zon.
Volg wegen van gedachten
aangelegd door hoop
in mijn eigen tempo
zonder ijlen en zorgen
zoek ik rede van mijn zijn.
Weten dat ik over paden
struikelend verder ga
naar finish aan de horizon
die slechts belofte biedt
van eeuwige warmte en zon.
Mijmerend drijf ik weg
van vaste kusten
in ritme
van zachte golfslag
deinend naar verten
en lichtende kim
zoekend naar rust
en veilige stranden
geborgen in warmte
van liefdevolle handen.
Late avondrood doet mij denken
aan verlopen dag vol licht en zon
in momenten weer herdenken
hoe deze dag met ochtendrood begon.
Daar was genot van herfstkleuren
een hemel strak en kobalt blauw
in het bos volop frisse geuren
velden bedekt met parelend dauw.
Een horizon in nevels gehuld
strekte zich van einder tot einder uit
in natuur vol verwachting gevuld
heerst stilte hoort men geen geluid.
Nu het avondrood zacht verdwijnt
hemel langzaam met sterren vult
reeds de heldere maan verschijnt
is het blad van deze dag gevuld.